*** *** السلام علیک یا اباصالح المهدی (عج) *** ***

۸۱ مطلب با موضوع «اشعار :: حضرت زهرا (س)» ثبت شده است

چشم گریون داره بی امون میباره


(زبان حال حضرت زینب س)


چشم گریون داره بی امون میباره

غرق در خون گوش و گوشواره ی پاره

خونِ لخته ، خیلی سخته ، این چه اقبال و چه بخته

پریده رنگ و روت چرا ، دستات میلرزه مادرم

حسرت شده برای من دست بکشی روی سرم


... مادر مرو ، مادر مرو ، مادر مرو ، مادر مرو ...


بیا بشکن سکوت سردتو مادر

بگو با من لااقل دردتو مادر

مهربونی ، خوب میدونی ، که دلم رو میسوزونی

الهی از روی سرم سایه ی مادر کم نشه

مادر نذار که خونمون غمکده ی ماتم بشه


... مادر مرو ، مادر مرو ، مادر مرو ، مادر مرو ...

توی آتیش من میدیدم چادرت سوخت

روی آتیش همه ی بال و پرت سوخت

روی آتیش یکی گفت که مادرت سوخت


کی میتونه ، بی بهونه ، گل یاسو بسوزونه

اون دست و سیلی مادرم صورتتو کرده کبود

هی دارم افسوس میخورم بابام علی پیشت نبود


... مادر مرو ، مادر مرو ، مادر مرو ، مادر مرو ...



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

مادر چرا چشمات یکی اشکه یکی خون

 

(زبان حال حضرت زینب س)

 

مادر چرا چشمات یکی اشکه یکی خون

هر وقت نگاهت میکنم هستی پریشون

 

چی به روزت اومده مادر

افتادی اینجوری تو بستر

ای ضربان قلب حیدر

 

لبخند رو لبهات تلخه و سرده

نگو که رفتن علاج درده

الهی زینب دورت بگرده

 

اشکاتو پاک از گونه نکردی

موهامو مادر شونه نکردی

چند روزه کار خونه نکردی

 

... مادر مرو ، مادر مرو مادر ...

 

هم سیلی هم لگد زدن به پهلوت

صورتت هم کبوده مثل دست و بازوت

 

زخمی شده همه وجودت

آتیش زدن به تار و پودت

فدای صورت کبودت

 

خونه حصار قافله بوده

خیلی شلوغ و ولوله بوده

خدایا مادر حامله بوده

 

اینجا نبردن بویی زِ احساس

پنجه کشیدن به صورت یاس

وقت جسارت کاش بودی عباس

 

... مادر مرو ، مادر مرو مادر ...

 

حالتو میبَره منو خرابه ی شام

رقیه انگاری گرفت از تو الهام

 

شبیه تو پهلوش شکسته

قنوت میگیره با دست خسته

همه وجودش به خون نشسته

 

گوشواره هاشو بردن به غارت

خیلی کتک خورد طول اسارت

به دختر تو میشه جسارت

 

با لب پاره از چوب خیزر

بزم شراب و دختر حیدر

سر حسینه بریده حنجر

 

... مادر مرو ، مادر مرو مادر ...


 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

شبای فاطمیه بازم بارون میگیره


(زبان حال حضرت زینب س)

شبای فاطمیه بازم بارون میگیره

با ناله های زهرا زینب زبون میگیره

الهی براش بمیرم مادرم خیلی جوونه

به خدا سنی نداره ولی قامتش کبوده

 

دلم پُر از بهانه های مادره ، به کی بگم توی دلم چی میگذره

... ای وای از این غم ، فریاد از این غم ...

 

آروم نداره مادر چند روزه توی خونه

تابوت براش آوردن ای وای از این زمونه

الهی براش بمیرم درد داره اما میخنده

میشینه یه گوشه خسته چشاشو آروم میبنده

 

درد دلش این روزا ناگفتنیه ، به کی بگم که مادرم رفتنیه

... ای وای از این غم ، فریاد از این غم ...

 

ای خدا جون کمک کن که مادرم نمیره

راه که میره میبینم دست به دیوار میگیره

الهی براش بمیرم موهامو که شونه میکرد

زیر لب با ناله میگفت کجایی جوونی برگرد

 

دلم میخواد بغل کنم مادرمو ، به روی شونه هاش بذارم سرمو

... ای وای از این غم ، فریاد از این غم ...



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

کوثر قرآن منم همسر شیرخدا

 

(سبک میگذرد کاروان)


کوثر قرآن منم همسر شیرخدا
ام حسین و حسن مادر کرببلا
فاطمه‌ام فاطمه‌دختر پیغمبرم
میان‌کوچه‌شدم‌زضرب‌سیلی‌فدا


محسنم در کوچه شد فدا
فدای خط سرخ ولا
واویلا... واویلا...ای خدا

*****
سینه و پهلوی من ز ضرب در تا شکست
میخ در خانه‌ام بر روی سینه نشست
ناله‌ی من فضةُ خُدینی از خانه شد
رشته‌ی امید من خصم در آنجا گسست


بسته شد دستان مرتضی
محسنم در کوچه شد فدا
واویلا.... واویلا... ای خدا

*****
مدینه در آتش است تیره شده آسمان
فاطمه شد از ستم بانوی قامت کمان
یا ابتا ناله‌اش از پس در بود و گفت
یاس کبودت شده میان آتش خزان


بابا جان حالم را کن نظر
زهرا را همراه خود ببر
واویلا... واویلا...ای خدا



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

فاطمیه شده شور ماتم به پاست


(سبک همه جا کربلا)


فاطمیه شده شور ماتم به پاست
از غم فاطمه همه‌جا کربلاست
بین آتش شده فاطمه تا فدا
پشت دیوار و در گفته فضه بیا
آه و....واویلتا آه و واویلتا

*****
بین کوچه ز پا تا که زهرا فتاد
پیش چشم حسن سر به زانو نهاد
صورتش نیلی و قامتش شد کمان
یاس حیدر شده در جوانی خزان
آه و.... واویلتا آه و واویلتا

*****
نینوایی شده زین نوا نای من
محسنش از لگد کشته شد وای من
زده آتش عدو تا که بر گلشنش
چادرش خاکی و غرقه خون شد تنش
آه و... واویلتا آه و واویلتا

-----------------

حاجتِ فاطمه گشته امشب روا

می رود  سوی  حق  مادر  اولیا

مهدیِ فاطمه گشته صاحب عزا

آه و وا ویلتا   آه و وا ویلتا

 

مهدیِ فاطمه گشته صاحب عزا

آه و وا ویلتا   آه و وا ویلتا

 

****

تا که مسمار در پهلویش را شکست

ذکر جانم  علی  بر  لب  او  نشست

دست حب المتین بسته شد از جفا

آه و وا ویلتا   آه و وا ویلتا

 

مهدیِ فاطمه گشته صاحب عزا

آه و وا ویلتا   آه و وا ویلتا

 

*****

بعد از آن میخِ در درد پهلو گرفت

دو سه ماهی شده ازعلی رو گرفت

جانِ  خود  میکند  بهر  مولا  فدا

آه وا ویلتا    آه و وا ویلتا

 

مهدیِ فاطمه گشته صاحب عزا

آه و وا ویلتا   آه و وا ویلتا

 

*****

فاطمه لحظه ای را که خورده لگَد

جانِ   بابا   بلرزید  به  زیرِ   لَحَد

محسنش کشته شد ضربِ آن بی حیا

آه وا وایلتا   آه و وا ویلتا

 

مهدیِ فاطمه گشته صاحب عزا

آه و وا ویلتا  آه و وا ویلتا

 

*****

ای  خدا  یا  خدا  حضرت   فاطمه 

می خورد بر زمین پیشِ چشمِ همه

گشته شرمنده از روی ِ او  مرتضی

آه و وا ویلتا   آه و وا ویلتا

 

مهدیِ فاطمه گشته صاحب عزا

آه و وا ویلتا   آه و وا ویلتا



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

مدینه شد عزا برپا

(سبک مدینه شهر پیغمبر..)

مدینه شد عزا برپا
علی دیگر شده تنها
شبانه همره اسما
بشوید پیکر زهرا


بریزد اشک پیوسته
ولی آهسته آهسته

*****
حسن چون شمع سوزان است
حسین از دیده‌ گریان است
ببین زینب پریشان است
ز داغ مادرش زهرا


بریزد اشک پیوسته
ولی آهسته‌ آهسته
*****
مدینه سرد و خاموش است
ز غم امشب سیه پوش است
علی چون خانه بردوش است
صدای گریه برگوش است
ز داغ حضرت زهرا


بریزد اشک پیوسته
ولی آهسته آهسته



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

یاسِ کبودم حاجت روا شد

 

یاسِ کبودم حاجت روا شد
آن زخمِ پهلو دیگر دوا شد
در نوجوانی گشتی تو پرپر
مظلومه مادر، مظلومه مادر

ماندی بنالی از دردِ سینه
یا از زنانِ شهرِ مدینه
هر آن نگاهِ لبریزِ کینه
چون میخِ سوزان بر جان نشینه

رنجور و خسته از دردِ بستر
مظلومه مادر، مظلومه مادر


بر تو رسانند اینگونه پیغام
بر ماجرای تلخیِ ایام
یا شب بگرید از رنج و آلام
یا روز بگرید شب گیرد آرام

ای در مدینه بی یار و یاور
مظلومه مادر، مظلومه مادر


اندوه و رنجِ دیرینه داری
زخمی به روی آیینه داری
چون میخِ سوزان در سینه داری
در بیتُ الاحزان کاشانه داری

گشتی تو محزون بعد از پیمبر
مظلومه مادر مظلومه مادر


از آن کبودی بر روی صورت
از روی بابا داری خجالت
هی رو بگیری از زخمِ جَرحَت
تا او نبیند آن جای ضربت

جسمِ تو مجروح از تیغِ خنجر
مظلومه مادر مظلومه مادر

داد از مصیبت، از دردِ هجران
ماوی گرفتی در بیت الاحزان
داری به لبها آوای قرآن
بر تو چه سنگین این رنجِ دوران



درمان ندارد این زخم پیکر
مظلومه مادر، مظلومه مادر

یاس و شقایق در باغِ زهرا
پژمرده گشتند از داغِ زهرا
کو باغبانِ عشٌاقِ زهرا
بود آن نگاهش مشتاقِ زهرا

مثلِ خزان شد بستانِ کوثر
مظلومه مادر مظلومه مادر

آندم تو گشتی در خون شناور
در پیشِ چشمِ آن دو برادر
یکدم گشایید دستانِ حیدر
بیرون کشاند تا میخِ این در

با تو چه کرده دستانِ کافر
مظلومه مادر مظلومه مادر

مادر دعا کن زینب بمیرد
جای تو را در بستر نبیند
کی گفته او در ماتم نشیند
شامِ عزای مادر بگیرد؟

بر من نباشد مرگِ تو باور
مظلومه مادر مظلومه مادر

بعد از پیمبر فصلِ خزان است
ما را زمانه نامهربان است
بین چشم زینب چه خون فشان است
این سیلِ غمها بر من گران است

گو چی کشیدی در پشتِ آن در
مظلومه مادر مظلومه مادر

در بینِ خانه چون مرغِ بی پر
تو لانه کردی در خونِ بستر
دارم وداعت در وقتِ آخر
زینب نبیند روی تو دیگر

دیدارِ ما شد در روزِ محشر
مظلوم مادر، مظلوم مادر



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

سلام ای نازنین مادر


سلام.... ای.... نازنین مادر
سلام.... ای.... سوره‌ی کوثر
سلام.... ای.... دخت پیغمبر
سلام.... ای.... یاور حیدر
----
مادر خوب و مهربونم
ستاره‌ی هفت آسمونم
برخیز و حال من نظر کن
تا صبح کنار تو میمونم
----
میخوام برات روضه بخونم
روضه‌ی کربلا و مقتل
روضه‌ی رفتن به روی تل
روضه‌ی رگهای بریده
روضه‌ی قامت خمیده
-----

میخوام برات روضه بخوانم
روضه‌ی اشک و خون دیده
روضه‌ی انگشت بریده
روضه‌ی سینه‌ی شکسته
روضه‌ی حنجره بریده
-----

میخوام برات روضه بخونم
روضه‌ی ماه و ماهپاره
روضه‌ی طفل شیرخواره
روضه‌ی کودک سه ساله
روضه‌ی گوش و گوشواره


----


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

بریم مدینه خونه ی مولا


بریم مدینه خونه ی مولا

عیادت مادری خسته ، که این روزا دلش شکسته

جوونه اما گرد پیری رو سر و صورتش نشسته


خیال موندن نداره دیگه

خیری ندیده از مدینه ، یه دنیا غم داره تو سینه

میکِشه آه سردی تا که غربت حیدرو میبینه


بار سفر رو داره میبنده ، صدای آه علی بلنده

چند روز کارش فقط همینه ، تابوتو میبینه و میخنده

****

حسن یه گوشه خیره به مادر

زانوی غم بغل گرفته ، داره به دل حرف نگفته

خیلی صبوره اما بازم کوچه ها از یادش نرفته


روی کبود و چادر خاکی

لکه ی خون مونده روی در ، شده بلای جون حیدر

سه ماهه که خانم خونش بی رمق افتاده تو بستر


دلش گرفته از این زمونه ، بهار عمرش رو به خزونه

دست شکستش بالا نمیاد ، عجل وفاتی داره میخونه

****

تو این روزای آخر عمری

رسیده کار بچه هارو ، کرده همه سفارشارو

با بغضی که داره تو سینه روضه میخونه این شبارو


برا حسینش داره میدوزه

یه پیرهن با دست لرزون ، آروم آروم با چشم گریون

میگه به زینب عوض من تن حسینم تو بپوشون


میاد یه روزی که ته گودال ، داداش حسینت میفته بی حال

سر همین پیراهن کهنه میبینه میشه دورش چه جنجال

****


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

آسمون چشمام ابریه از غم


آسمون چشمام ابریه از غم

قلب بیقرارم دریای ماتم


شبا همش چشام میسوزه

تاول روی بازوهام میسوزه

ولی دلم برا آقام میسوزه خدا


همسایه ها زِ گریه هام بریدن

همه به آرزوهاشون رسیدن

که عاقبت غم علی رو دیدن خدا


وای ، دنیا دیگه از تو سیرم

وای ، همچون حیدر کردی پیرم

وای ، چونکه راحت شَم میمیرم

****

وقتی پای من از در بیرون میره

زود حسن میاد چادرم رو میگیره


حسن من میگه با بیقراری

تورو خدا تو کوچه پا نذاری

خاطره ی خوشی ازش نداری نرو


یادته دشمنی که سد راه شد

روزی که دیدی روز من سیاه شد

کوچه برا حسن چو قتلگاه شد نرو


وای ، وای از باد سرد کوچه

وای ، پیرم کرده درد کوچه

وای ، نیمه جونم کرده کوچه

****

شب که میشه میسوزه زخم سینم

مرگمو به پیش چشمام میبینم


زینب میدونه پام رمق نداره

وقتی که راه میرم هوامو داره

ولی به روی مادر نمیاره خدا


میدونه مادرش داره میمیره

فهمیده آخرش داره میمیره

سایه بالا سرش داره میمیره خدا


وای ، میرم اما دردم اینجاست

وای ، دردم اینه حیدر تنهاست

وای ، تنهاترین مرد دنیاست

****


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

ای مادر عاشورای عشق ، لیل و نهار زیبای عشق

 

 

ای مادر عاشورای عشق ، لیل و نهار زیبای عشق

پهلو شکسته ، در خون نشسته ، روح نیایش با فاطمه

از ضرب سیلی ، روی تو نیلی ، در آن کشاکش یا فاطمه

 

... اُم ابیها یا فاطمه ، اُم ابیها یا فاطمه ...

 

اُم ابیها افتاده از پا ، در خاک و خون شد نقش زمین

یاس علی زیر دست و پا شد آه و واویلا سقط جنین

آتش به پا شد ، محسن فدا شد ، بین در و دیوار ای خدا

خسته تن و روح ، شد سینه مجروح ، از میخ و آن مسمار ای خدا

 

... اُم ابیها یا فاطمه ، اُم ابیها یا فاطمه ...

 

ای بی حرم مادر حسین ، جان کرم مادر حسین

این حال و روزم ، تا کِی بسوزم ، در حسرت و داغ کربلا

بدون میمیرم ، حرم نبینم ، دل پر زده سوی نینوا

 

... اُم ابیها یا فاطمه ، اُم ابیها یا فاطمه ...

 

بی بی به ما کربلا عطا کن تا پر کِشم من سوی حسین

یک آرزو دارم تا بمیرم کرب و بلا بین الحرمین

در شور و شِینم ، دست حسینم ، قسم به زهرا قسم به عشق

در تاب و در تب ، من عبد زینب ، فدایی بانوی دمشق

 

... اُم ابیها یا فاطمه ، اُم ابیها یا فاطمه ...

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

دردت به جونم ، بگو بدونم

 

 

 

دردت به جونم ، بگو بدونم

آخر کجا مادر زِ دختر رو میگیره

 

دیدم شبونه که مخفیونه

با اشک و ناله مادرم وضو میگیره

 

هی تیکه تیکه ، خون کرده چیکه

از زخم پهلویی که با لگد شکسته

 

خون شده لخته ، خدایی سخته

میسوزه گوشِت دیگه پنهون کاری بسه

 

شونه بزن به موی من ، دست نوازشی بکش به موی من

تا میگیری دست به دیوار ، مادر میلرزه به خدا زانوی من

 

دق میکنه زینب نکش آه ، چرا خمیده میروی راه

سایَت روی سرم بمونه ، خدایا مادرم جوونه

 

... وای امان از این جدایی ، وای امان از این جدایی ...

 

عمر دقایق ، یاس و شقایق

نشسته خون رو صورتت به جای شبنم

 

امید حیدر ، پیر شدی مادر

آب میشی هر روز پیش چشمام آخه نم نم

 

ای سینه مجروح ، خسته تن و روح

فضای خونه داره از تو بوی محسن

 

ای گل بی خار ، از میخ و مسمار

خون شونه زد ای مادرم به موی محسن

 

گفتم به هر شاپرکی ، به این زبون نمکیِ کودکی

طواف کنم وقت نماز ، بوسه بگیرن از چشات یواشکی

 

بیرون بیا از فکر رفتن ، اینجوری کوله بارو بستن

میدونم از زندگی سیری ، خدا کنه شفا بگیری

 

... وای امان از این جدایی ، وای امان از این جدایی ...

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

به دلم افتاده مادر زخم تو شفا میگیره




به دلم افتاده مادر زخم تو شفا میگیره

خوب میشه مادر دوباره خونمون صفا میگیره


به دلم افتاده مادر دوری از اجل میگیری

زخم پهلوت میشه درمون تو منو بغل میگیری


به دلم افتاده مادر اِی که چشمات مهربونه

خوب میشه دست شکستت میزنی موهامو شونه


به دلم افتاده مادر بابای ما که امیره

از غریبی درمیاد و ذوالفقار به کف میگیره


به دلم افتاده مادر مثل دوره ی پیمبر

رو زبونا باز میفته نام باصفای حیدر


بعضی وقتا هم میترسم سراغ از اجل بگیری

پیش چشمای تر ما تو نفس نفس بمیری


یه نگاهی به حسن کن ، مهربون رحمی به من کن

لااقل برا حسینت بیا و فکر کفن کن


به دلم افتاده مادر میرسه جمعه ی موعود

پسرت مهدی میاد و راه دشمن میشه نابود

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

میرسد نان شب ما از نوای فاطمه


میرسد نان شب ما از نوای فاطمه

آمدیم اصلاً در این دنیا برای بچه های فاطمه


مدح او را باید از پیغمبر و حیدر شنید

ما کجا و گفتن از حال و هوای فاطمه


حک شده با خط حیدر روی درهای بهشت

اولویت هست اینجا با گدای فطمه


اَشهَدُ اَنّ علی را هر که گوید در اذان

میشود وارد به جمع بچه های فاطمه


هر چه نعمت میرسد بر ما یکی از این دوتاست

یا دعای فاطمه یا که وفای فاطمه


قبل ابراز نیازم حاجتم را میدهد

تا که میخوانم خدایم را خدای فاطمه


میزنم بوسه به دست انکه در روز الست

زلف من را زد گره با سر جدای فاطمه


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

سلام‌ ما سلام‌ ما،بر دل غم کشیده ات


سلام‌ ما سلام‌ ما،بر دل غم کشیده ات

سلام‌ ما سلام ما به قامت خمیده ات

سلام‌ ما سلام‌ ما،بر کرم و عطای ‌تو

سلام‌ ما سلام‌ ما،به گریه در عزای تو


ای گل پیغمبر،نور و قدر و کوثر

تا به آخر بودی،با امام و رهبر


دنیای ما تویی

عقبای ما تویی

مظلومه ی علی

خیرالنسا تویی

زهرا یا فاطمه...


سلام‌ ما سلام ما به قلب زار و خسته ات

سلام‌ ما سلام‌ ما به پهلوی شکسته ات

سلام ما سلام ما به نورِ منجلیِ تو

سلام‌ ما سلام ما به ذکرِ یا علیِ تو


یاسِ گشته پرپر،ذوالفقار حیدر

تا به آخر بودی،با امام و رهبر


جانم فدای تو

گِریَم برای تو

دل شد به سوز و آه

وقفِ عزای تو

زهرا یا فاطمه...


سلام‌ ما سلام ما به شور انقلاب تو

سلام ما سلام‌ ما به صبر و هم حجاب تو

سلام ما سلام ما به رنجِ بی پناهی ات

سلام‌ ما سلام ما خطبه ی الهی ات


در ظلمِ شعله ور،بین دیوار و در

تا به آخر بودی،با امام و رهبر


در عرصه ی جهاد

ای فانیِ علی

گردیده هستی ات

قربانی علی

زهرا یا فاطمه...


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

ببین زهرا که من دل بیقرارم


ببین زهرا که من دل بیقرارم 
کنار بسترت با حال زارم 
شدم مضطر کنار بستر تو 
دگر جز اشک غم چاره ندارم 

مرو ای یار خوب بی قرینم 
مشو راضی که هجرت را ببینم 
شوم بعد تو من تنهای تنها 
کشم از سینه آه آتشینم 

نگاهی  کن دم آخر بسویم 
بزن جانا دمی خنده برویم 
مرو ای جان حیدر گر روی تو 
جواب کودکانت را چه گویم 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

پیش چشم تو علی بال و پرم می سوزد


پیش چشم تو علی بال و پرم می سوزد

بخدا ؛ از کف پا ؛ تا  به  سرم  می سوزد


من اگر درد و غم خویش زخاطر  ببرم

از  غریبیّ ِ تو   اما   جگرم  می سوزد


آنقَدَر  بهر  غریبی ِ تو  من  گریه  کنم

یا علی دُورِ دو چشمان ترم  می سوزد


من نگفتم به تو در کوچه چه آمد به سرم

فقط این جمله بگویم  کمرم می سوزد


نیمی از درد و غمم را حَسنم می داند

وای ِ بر دل که ز آه ِ  پسرم  می سوزد


چه کنم با دل خود این دم آخر تو بگو

تا که روی حسنم می نگرم  می سوزد


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

اگر بال و پرم بخشند بی زهرا (س) نمیخواهم


اگر بال و پرم بخشند بی زهرا (س) نمیخواهم

و گر جان و سرم بخشند بی زهرا (س)نمیخواهم


اگر روز قیامت از عطش جانم به لب آید

شراب کوثرم بخشند بی زهرا (س) نمیخواهم


اگر آب بقا ریزند بی حیدر (ع) نمی نوشم

و گر چشم ترم بخشند بی زهرا (س) نمیخواهم


اگر سلمان شوم بی مهر زهرا (س) نا مسلمانم

خلوص بوذرم بخشند بی زهرا (س) نمیخواهم


گر در روضه رضوان هزاران حوری و غلمان

دمادم ساغرم بخشند بی زهرا (س) نمیخواهم


اگر از کثرت اشک سحر در خلوت شبها

دو دریا گوهرم بخشند بی زهرا (س) نمیخواهم


اگر دائم بمیرم وز نفسهای مسیحائی

روان بر پیکرم بخشند بی زهرا (س) نمیخواهم


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

من نهال علیم بار و برم میسوزد


من نهال علیم بار و برم میسوزد

ریشه‌وشاخه و اصل‌ثمرم میسوزد


خانه‌ی من همه امید دل حیدر بود

خانه‌ شد پر شرر و دور و برم میسوزد


چندروزیست پس از واقعه‌ی کوچه هنوز

سر بشکسته و چشمان ترم میسوزد


در حمایت ز علی تا که ز پا افتادم

پشت در ز آتش کین بال و پرم میسوزد


قصد کردم که طواف حرم یار کنم

به هواخواهی حیدر پسرم میسوزد


سنگ‌برشیشه‌زدند و ثمرم‌رفت‌ز دست

ریشه و ساقه و برگ و شجرم میسوزد


چادر احرام حرم خانه مولا شده بود

دور از چشم علی موی سرم میسوزد


بسکه من ناله زدم بهر غریبی علی

زان همه آه غریبی جگرم میسوزد


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

باز از راه رسیده است شب و گریانم


باز از راه رسیده است شب و گریانم

باز دلتنگم و بی تابم و سرگردانم

باز هم بغض گلوگیر شده در جانم

کاش آبی رسد از دست تو بر دستانم

آب نه؛ مهر تو میخواهم اگر عطشانم


**

روضه سخت است اگر داغ کبوتر باشد

یا اگر قصه ی آتش زدن در باشد

می شود روضه از این نیز فراتر باشد

داغ اگر داغ زمین خوردن مادر باشد

داغ تو می کُشد آخر همه را.... میدانم


**

از همان ضربه که بر سینه ی تو خورد از در

از همان لحظه که در کوچه نشستی مادر

از همان روز؛ همان واقعه، از آن محشر

که زدی پرپر و پر بسته شدی در بستر

شدم آیینه تو؛ پر ترک و حیرانم


**

من حسین تو ام ای آینه ی خسته ی من

باز دلتنگ صدایت شده ام حرف بزن

با همان دست ورم کرده به جبران کفن

کاش میشد که بدوزی دو سه تا پیراهن

که روی خاک نماند بدن عریانم


**

نیزه بر من بخورد در عوض پهلویت‌

دست من قطع شود در عوض بازویت

من شوم بی سر و تو زخم نگردد رویت

جای زخمی شدن چشم و لب و ابرویت

خیزران کاش شود سهم لب و دندانم


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

روز محشر چون همه حیران شوند آسوده است


روز محشر چون همه حیران شوند آسوده است

هر که آید بر در دولت سرای فاطمه


تا قیامت روزی ما بسته بر دستان اوست

دست های خسته ی مشکل گشای فاطمه


حق او با گریه ی تنها نمیگردد ادا

پیر کن ما را خدایا در عزای فاطمه


بی هوا در را شکستند و به جانش ریختند

مانده رد گرگ ها بر دست و پای فاطمه


ناله زد فضه خذینی آسمان بغضش گرفت

سوخت قلب حق تعالی هم برای فاطمه


خانه درهم گشته اما بیشتر مبهم شده

بین خانه حال و روز مجتبای فاطمه


سخت تر از روضه های کوچه و در گشته است

طعنه ی همسایگان بر گریه های فاطمه


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

من رو حلال کن واسه دردی که


من رو حلال کن واسه دردی که

چند ماهه افتاده توی پهلوت


صورت کبود من حلالم کن

حیدر بمیره واسه ی بازوت


تنهاترین مرد شبم زهرا

حرفامو من میگم فقط با چاه


حیفه بخوایم از هم جدا باشیم

دلگیرم از این مردم دنیا


با همهمه دست به یکی کردن

میخ در و دیوار این خونه


سخته شبایی که به جات زینب

واسه حسن لالایی میخونه


تازه جوونم وقت رفتن نیست

ای قد کمونم وقت رفتن نیست

 

شبها حسین بهونه میگیره

این خونه بی مادر چه دلگیره


پاشو جوابش رو بده زهرا

آخه حسن اینجوری میمیره


خوشی به ما نیومده زهرا

میری علی باز میمونه تنها


بگو حسن تو کوچه چی دیده

تو خواب میبینه کابوس این شبها


چشماتو وا کن آروم جونم

آتیش نزن به قلب داغونم


روتو ازم میگیری ای زهرا

عیبی نداره خانم خونم


تازه جوونم وقت رفتن نیست

ای قد کمونم وقت رفتن نیست

 

سنی نداره اینقدر پیری

پاشو مگه از حیدرت سیری


واسه دل حیدر نزن جارو

از درد پهلو داری میمیری


دنیا وفا نکرد به ما زهرا

خیری ندیدیم ما از این دنیا


تو این دو ماه انگاری صد ساله

پیرتر شدی ای اسوه ی تنها


زهرا چرا چشمت ورم کرده

من خیلی وقته اینو میدونم


عیبی نداره چشمتو وا کن

من آخر قصه رو میدونم


تازه جوونم وقت رفتن نیست

ای قد کمونم وقت رفتن نیست


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

میون مدینه علی روضه داره


میون مدینه علی روضه داره

چشاش خیس اشکه ، دمادم میباره


آخه غصه داره غمی بی حده

حال فاطمَش خیلی خیلی بده


شنیده که تو کوچه اون بی حیا

با چه وضعی زهرا رو سیلی زده


وای از حال خراب حیدر

وای از ضربه ی دست کافر

زهرا افتاده بین بستر


مادر شدی تو قد خمیده

مادر یار به خون تپیده

مادر رنگ از رخت پریده


... مادر ، یار غریب حیدر ...


چقدر سخته این غم چقدر ناگواره

حسینش پریشون ، حسن بیقراره


آخه کی میدونه علی چی کشید

کی میدونه زهرا چه حرفا شنید


به کی آخه درد دلش رو بگه

که زهرا قدش توی کوچه خمید


مادر زخمیه دست و بازوت

مادر خونیه کنج ابروت

مادر سفیده رنگ گیسوت


مادر طعم غمو چشیدی

مادر خیر و خوشی ندیدی

مادر از زندگی بریدی


... مادر ، یار غریب حیدر ...


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

عصمت کبرایی و زهرا شده نامت



عصمت کبرایی و زهرا شده نامت

تا ابد الدَهر منم عبد و غلامت


مریم و آسیه کنیزان تو بی بی

عالم و آدم همه محتاج طعامت


حضرت مادر به تو وابسته ترم

عمریه بی بی سایه داری رو سرم


سوره ی کوثر تویی ناموس خدا

من به غلامیِ شما مفتخرم


تا به ابد حیدری یم ، ممنون از این مرحمت مادری ام

سینه زن فاطمه ام ، شکر خدا لایق این نوکری ام


... فاطمه اُم الحسنین ، فاطمه اُم الحسنین ...


اسم تورو بردم و هوشم زِ سرم رفت

دونه ی الماس از این چشم ترم رفت


باز شب جمعه من و باز دل بیقراری

این دل مجنون دوباره سمت حرم رفت


نقشِ به روی علمت چیز دیگه ست

لطف و عطا و کرمت چیز دیگه ست


صحن تو والله چه هوائیم میکنه

حال و هوای حرمت چیز دیگه ست


وقف توئه اشک چشام ، این تویی که آقا فقط موندی برام

حاجت قلبی منه مرگمو توی روضه از خدا میخوام


... مولا حسین روحی فداک ، مولا حسین روحی فداک ...


اسم تو ورد لب و در شورم و شِینم

سینه زن هیئت بین الحرمینم


دست من از پرچم تو واشدنی نیست

نون و نمک خورده ی اربابم حسینم


سینه زناتو خیلی دوس دارم حسین

گریه کناتو خیلی دوس دارم حسین


حال و هوامو که تو بهتر میدونی

کرب و بلاتو خیلی دوس دارم حسین


روی لبا زمزمه ای ، میوه ی قلب علی و فاطمه ای

ما همگی رعیت تو اما شما امام حسین همه ای


... أنت حسین روحی فداک ، أنت حسین روحی فداک ...


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

آه از این درد و از این غم


آه از این درد و از این غم ، قامتم زهرا شده خم ، بعد تو دل غرق ماتم

بعد تو ای یار خوبم ، من شدم تنهای تنها ، بی تو من بشکسته بالم

کرده غربت رو سر و روم ، از فراق تو نشستم ، رفتی و کردی چو داغم


زهرا با رفتنت روزام شده چو شب سیاه

زهرا رفتی علی رو از خودت کردی جدا

زهرا بعد تو من چطور روزامو سر کنم

زهرا میون غصه ها به کی نظر کنم


برگرد ای مهربون ، این دل شده خزون ، نگذار علی رو تنها

زهرا توان من ، ای جسم و جان من ، کردی چشامو دریا


... زهرا بی تو علی غریب میشه ، زهرا بی تو علی غریب میشه ...


زینبت آروم نداره ، چادرت رو برمیداره ، هِی روی سرش میذاره

جون به لب میشم میبینم ، روی سجادت می ایسته ، منو یاد تو میاره

عزیزم از وقتی رفتی ، خونه بی نورِ تو خانوم ، خدایی صفا نداره


زهرا این رسمشه که تو بری من بمونم

زهرا راسته باید شعر جدایی بخونم

زهرا باور نمیکنم که رفتی از پیشم

زهرا ببین چطور دوریت زده به آتیشم


زهرا دلبر من ، یاس پرپر من ، شمع و چراغ خونم

ای بانوی علی ، لیلی روی علی ، برگرد که نیمه جونم


... زهرا بی تو علی غریب میشه ، زهرا بی تو علی غریب میشه ...



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

حالا که میروی از پیش بچه ها


 

 
 
 
 

 

حالا که میروی از پیش بچه ها

ویرانه میکنی کاشانه ی مرا

 

بی خاطرات تو ، بی آرزوی تو

درد دلامو من بی تو برم کجا

 

مرو زهرا از داغ تو خمیده قامت من

گریون و مضطره برا تو حسن

 

دلگیرم ، من بی تو میمیرم

 

مرو زهرا میشه سلام حیدرت بی جواب

بیچاره ام من از غم بی حساب

 

دلگیرم ، من بی تو میمیرم

 

... مرو زهرا ، مرو زهرا ، مرو زهرا ...

 

با پیکر نحیف پیش علی بمان

ای آنکه از بلا قدت شده کمان

 

شرمندگی رو از چشمای من ببین

تو بین بستر و من هم که نیمه جان

 

پاشو زهرا شونه بزن موهای زینبو

پایین نیومده چرا تب تو

 

دلگیرم ، من بی تو میمیرم

 

پاشو زهرا سرفه نزن لبات میشه پره خون

این التماس حیدره که بمون

 

دلگیرم ، من بی تو میمیرم

 

... مرو زهرا ، مرو زهرا ، مرو زهرا ...

 

این رنگ صورت و این درد بی حساب

این اشک چشم تو میده منو عذاب

 

انسیه ی علی آرامشم تویی

تو مثل لاله ای اما شدی گلاب

 

خودم دیدم داری قواره میکنی پیرُهن

دادی به جا کفن به زینب من

 

ای جانم ، از این غم ویرانم

 

خودم دیدم گریون شدی برا غمای حسین

داری میگیری تو عزای حسین

 

ای جانم ، از این غم ویرانم

 

... مرو زهرا ، مرو زهرا ، مرو زهرا ...

 

 

 

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

واجبه که غسلت بدم تو حیاط خونه ولی


واجبه که غسلت بدم تو حیاط خونه ولی

اونقده که بازوت کبود شده نمیتونه علی


اسماء بریز آب روان رو بدن زهرا ولی

ولی کمی آهسته تر که داره میمیره علی


علی رو تنها گذاشتی با روضه های مدینت

رسیده دستم به زخم عمیق بر روی سینت


حالا میفهمم که راز حسن تو کوچه چی بوده

رسیده دستم به جایی که از همین غم کبوده


... غم تو منو میکُشه زهرا ، مرو از خونه ...


کجا داری میری گلم شبونه و بی سر صدا

با خودت علی رو ببَر بانوی من ای باوفا


چرا نفست قطع شده ، صدات دیگه درنمیاد

پاشو حسنت رو بغل کن که مادرش رو میخواد


راحت بخواب ای عزیزم دیگه نداری تو دردی

با رفتنت از تو خونه علی رو بیچاره کردی


چجوری آروم بگیرم بدونت آروم جونم

خدا نگهدار تو ای بانوی قامت کمونم


... غم تو منو میکُشه زهرا ، مرو از خونه ...


میچکه خون تازه ای از زیر تابوتت ولی

داره میمیره دخترت بیا نرو جون علی


پشت سر تابوت تو با دیده ی تر زینبت

چادر خاکیته سرش ، میزنه به سر زینبت


به زیر لب میگه زینب خدایا مادر جوونه

داره میره از تو خونه شبونه و مخفیونه


بشکنه دست مغیره چه خاکی بر این سرم کرد

با حمله ای وحشیونه به خونه بی مادرم کرد


... غم تو منو میکُشه زهرا ، مرو از خونه ...


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

من که سرگشته ی اسرار تواَم یا زهرا


من که سرگشته ی اسرار تواَم یا زهرا

نقطه ای در خط پرگار تواَم یا زهرا


من که از کودکی خویش همه میدانند

که گرفتار و بدهکار تواَم یا زهرا


مادرم وقف تو کرده است جوانی مرا

میکنم شکر که پاکار تواَم یا زهرا


بخری یا نخری بنده ی درگاه تواَم

تا ابد بر سر بازار تواَم یا زهرا


همه ی ایل و تبارم به شما مدیون است

کمترین نوکر دربار تواَم یا زهرا


برکت زندگیم از نمک روضه ی توست

تا رگ و ریشه بدهکار تواَم یا زهرا


أنا مجنون تو ای دوست شده هزیانم

من که میسوزم و تب دار تواَم یا زهرا


نسخه پیچیده که دیوانه شدم باز طبیب

او ندانسته که بیمار تواَم یا زهرا


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

فضه واست بمیره که پر خونه چادرت



فضه واست بمیره که پر خونه چادرت

توی کوچمون شکسته شد پرت


دردتو میخرم به جون ، تو فقط نفس بزن

کار خونه هر چی هم باشه با من


نَه رمق مونده برام نَه حالی داری

میری آخر همه رو تنها میذاری


تا سحر چشم ترم واست میاره

تو نباشی مدینه صفا نداره


... سلام الله علیها حضرت زهرا ...

کاشکی حال تو خوب بشه ، کاشکی روبراه بشی

توی بستر افتادی چی میکِشی


کار خونه نکن بسه ، داری جون به لب میشی

الهی نبینمت که ناخوشی


پاشو باز قدم بزن جلو چشامون

به خدا تموم نمیشه گریه هامون


بمیره فضه برات که ناتوونی

نرو از کنارمون آخه جوونی


... سلام الله علیها حضرت زهرا ...

روتو از بچه ها نگیر ، بذار تا ببیننت

واسه زینبِ تو خوبه موندنت


کاشکی خانم بمونی و زینبو عروس کنی

بی بی چهره ی غمو عبوس کنی


تو گوشم مونده هنوز صدای آهت

جای پا مونده رو چادر سیاهت


تا صدام زدی بیا فضه خُزینی

دیدمت غرقِ به خون روی زمینی


... سلام الله علیها حضرت زهرا ...


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

پاشو خانوم خونم گرفته دلم




پاشو خانوم خونم گرفته دلم

پاشو ای مهربونم گرفته دلم


پاشو بی تو میمیرم پاشو فاطمه

پاشو دردت به جونم گرفته دلم


ای قرار حیدر بمون پیشم

بی قرار حیدر بمون پیشم


تو بری زهرا جان سیاه میشه

روزگار حیدر بمون پیشم


نرو بمون تورو جون من

تورو به گریه های حسن


شبا تو خواب همش میگه

که نزن تو مادرم رو نزن


... مرو مرو مرو فاطمه ، مرو مرو مرو فاطمه ...


پاشو ابر بهار چشای علی

میمونه خاطراتت برای علی


یادم میاد شبی که بابات گفت بهت

ان شاءالله که بشی پیر به پای علی


پیر شدی زود حالا پریشونی

معلومه از حالت نمیمونی


نا نمونده واست بخوای حتی

پاشی از جات اما نمیتونی


یادم میاد کخه رنگت پرید

همون دمی که قدت خمید


تو بودی و چهل مرد پَست

منم محاسنم شد سفید


... مرو مرو مرو فاطمه ، مرو مرو مرو فاطمه ...


بیتاب و بیقرای بمیره علی

میبینم نا نداری بمیره علی


راه میرفتی و دیدم همش فاطمه

دست رو پهلوت میذاری بمیره علی


بشکنه دستی که شکسته پهلوت

با غلاف زد محکم روی بازوت


من زِ پا افتادم قدم تا شد

وقتی افتادی و در افتاد روت


تن تو مونده بود زیر در

همون دری که بود شعله ور


دیدم که از رو در رد شدن

یه عده از خدا بی خبر


... مرو مرو مرو فاطمه ، مرو مرو مرو فاطمه ...



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

دلا بیا به سرای علی سری بزنیم


دلا بیا به سرای علی سری بزنیم
سری به غمکده درد پروری بزنیم

زکوچه های مدینه یکی یکی گذری
به خانه ای که درش سوخته دری بزنیم

خبر رسیده که این روز ها علی تنهاست
بیا به خانه ی بی فاطمه سری بزنیم

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

تا نهان زیر گِلت ای گُل رعنا کردم


تا نهان زیر گِلت ای گُل رعنا کردم

نفسم حبس شد و مرگ تمنا کردم


اینکه در خاک نهادم تن پاک تو نبود

جان خود را دل شب دفن بصحرا کردم


تا ندانند که یار من مظلوم کجاست

دل شب رو بسوی قبر تو تنها کردم


تو شدی کشته من، من نشدم حامی تو

که کتک خوردی و در کوچه تماشا کردم


بس که تنها شده ام نیمه شب در دل چاه

سر فرو برده ام و عقده دل وا کردم


بجز از قاتل تو مردم این شهر همه

پشت کردند به من روی به هر جا کردم


زینبت جای تو میکرد ز رخ اشکم پاک

هر زمان گریه ز هجران تو زهرا کردم


مردم و زنده شدم لحظه به لحظه صد بار

تا وصایای تو را یکسره اجرا کردم


غم دل با که بگویم که بخندد به دلم

منکه زخم دل خود با تو مداوا کردم


بامیدی که اجل سوی تو اَم باز آرد

لاجرم صبر در این ماتم عظمی کردم


تا بسوزد به عزای تو دل عالم را

من به «میثم» جگر سوخته اعطا کردم


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

الا ای چاه، یارم را گرفتند


الا ای چاه، یارم را گرفتند

گلم، عشقم، بهارم را گرفتند


میان کوچه ها، با ضرب سبلی

همه دار و ندارم را گرفتند

**

الهی! کوثرم کو؟ دلبرم کو؟

گلم کو؟ هستی ام کو؟ گوهرم کو؟


علی تنها و دلخون مانده افسوس

یگانه مونس و تاج سرم کو؟

**

الهی! کلبه ام را غم گرفته

دل محزون من ماتم گرفته


شرار شعله های در ندیدم

گلم را خصم از دستم گرفته

**

الهی! سینه من کوی درد است

گلستان سرورم سرد سرد است


عزیزم فاطمه از رنج مسمار

رخ مهتابی اش غمگین و زرد است

**

الهی! دست من را بسته بودند

حریم خانه ام بشکسته بودند


به ضرب تازیانه آن جماعت

تن مرضیه را آزرده بودند

**

الهی! غمگسارم، سوگوارم

شبست و طاقت رفتن ندارم


فلک با من سرسازش ندارد

بدون فاطمه نالان و زارم


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

خداحافظ ای کوچه های مدینه


خداحافظ ای کوچه های مدینه

خداحافظ ای میخ پهلو و سینه


خداحافظ بستر من خسته

خداحافظ یار خانه نشسته


خداحافظ ای نمازنشسته

خداحافظ گوشواره شکسته


خداحافظ دردبازو و سینه

خداحافظ ای کوچه های مدینه


خداحافظ ای چادر خاکی

خداحافظ ای شهر اندوه و کینه


خداحافظ ای شهر پیغمبر

خداحافظ ای گریه های شبانه


خداحافظ ای خانه ی مهروصفا

خداحافظ ای نخل های مدینه


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

خداحافظ ای یاور نیمه جانم


خداحافظ ای یاور نیمه جانم

خدا حافظ ای همسر قد کمانم


خدا حافظ ای قوت قلب خسته

خدا حافظ ای یار پهلو شکسته


خدا حافظ ای مادر خوب زینب

خدا حافظ ای مادر خوب زینب

---

خداحافظ ای زخم بر دل نشسته

خداحافظ ای یار پهلو شکسته


خداحافظ ای رونق آشیانم

خداحافظ ای قوت زانوانم


خداحافظ ای جسم بی جان زهرا

خداحافظ ای مانده در کوچه تنها


خداحافظ ای گریه های شبانه

خداحافظ ای بانوی بی نشانه


خداحافظ ای داغ در دل نهفته

خداحافظ ای موی آتش گرفته


خداحافظ ای خاطرات غم یار

خداحافظ ای خون مانده به دیوار


خداحافظ ای یار در خون تپیده

خداحافظ ای یاور قد خمیده


خداحافظ ای یاور مهربانم

خداحافظ ای مادر کودکانم


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

بی تو کبوتر دلم به سینه پر نمی زند

بی تو کبوتر دلم به سینه پر نمی زند

کسی به خانه ی علی حلقه به در نمی زند


فاطمه جان حسین تو بی تو غذا نمی خورد

حسن ز دوری رخت خنده دگر نمی زند


کلثوم از فراق تو آه ز سینه می کشد

حرف دگر به غیر تو پیش پدر نمی زند


ای گل نازنین من! همسر بی قرین من!

زینب تو بدون تو شانه به سر نمی زند


خیز ز جا و با علی روی به سوی خانه کن

که میخ در به سینه ات بوسه دگر نمی زند


آب بر آتش دلم خیز و به اشک خود بزن

که مرهمی به زخم دل سوز جگر نمی زند


کنار قبر مخفی ات ورد زبانم این بود

بی تو به بام خانه ام پرنده پر نمی زند


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

معرفی کانالها


آدرس جدید وبلاگ

.

jannaat.ir



اشعار شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) در کانال ایتا:

eitaa.com/jannat_alzahra

اشعار مربوط به امام حسین و اصحاب و فرزندان (علیهم السلام) در کانال ایتا:

eitaa.com/jannat_alhossain

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰

سلام ما سلام ما به رحمت و به جود تو


سلام ما سلام ما به رحمت و به جود تو

سلام ما سلام ما به چهره‏ ى کبود تو


سلام ما سلام ما به قلب داغدیده ‏ات

سلام ما سلام ما به قامت خمیده ات


سلام ما سلام ما به طفل نا امید تو

سلام ما سلام ما به محسن شهید تو


سلام ما سلام ما به چهره ى خجسته ات

سلام ما سلام ما به پهلوى شکسته ات


سلام سلام ما به گریه‏ هاى دخترت

سلام ما سلام ما به ناله ‏هاى شوهرت


سلام ما سلام ما به نغمه ى حجاز تو

سلام ما سلام ما به آخرین نماز تو


سلام ما سلام ما به صحنه ى مدینه ات

سلام سلام ما به خون زخم سینه ات


سلام ما سلام ما به قلب پر ز داغ تو

سلام ما سلام ما به قبر بى چراغ تو


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

ای خوش آن روزی که ما در خانه مادر داشتیم


ای خوش آن روزی که ما در خانه مادر داشتیم

دیده از دیدار رخسارش منور داشتیم


هر کسی جسم عزیزش روز بردارد ولی

ما که نعش مادر خود را به شب برداشتیم


کاش آن روزی که تنها مادر ما را زدند

ما یکی را در میان کوچه یاور داشتیم


کاش محسن را نمی کشتند اعدا تا ما غنچه ای

یادرگار از آن گل رعنای پرپر داشتیم


کاش آن ساعت که دانستیم بی مادر شدیم

جای آغوشش بخاک تیره بستر داشتیم


این در و دیوار می گرید بحال ما که ما

مادری بشکسته پهلو پشت این در داشتیم


مادر ما رفت از دنیا، در آن حالی که ما

گریه بر حالش سر قبر پیمبر داشتیم

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

بـــه هـجـده ساله بانوئی به ناله


بـــه هـجـده ساله بانوئی به ناله
 

 دعــا مــی کـرد طفلی چهار ســاله

 

الـهـی مادرم زهرا جوان است

چرا پس قامتش از غم کمان اســت

 

الــهـی ای امـیـد نـــــا امـیـدان

تـــرحــم کـن به ما از راه احــسان

 

چـــرا از زنــدگانی سیر گشته

چــــرا در نــوجـــوانی پیر گــشته

 

چـــرا آه و فـغـانش کــار باشد

چــــرا شـب تـــا سحر بیدار بــاشد

 

نمی دانم برای چــیست یا رب

کــه صورت می کند پنهان زیــنب

 

چرا یک دست بـر پهلو گرفته

چـــرا از کـــودکــانش رو گـــرفته

 

نـمـی دانـم چـه رخ داده خدایا

که می گیرد به پهلو دست خود را

 

اگـر ســر آمـده عـمرش خدایا

ز عـــمر مـــــا بــه عـمر او بیفزا


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

چراغ عمر فاطمه، گردیده خاموش


چراغ عمر فاطمه، گردیده خاموش

بیت امیرالمومنین، گشته سیه پوش


امشب حسین بن علی، مادر ندارد

بر روی دامان پدر، سر می گذارد


هر شب تماشا می کنم ماه تابانم

دیوار خون آلوده را فاطمه جانم


در آن سکوت شب در آن شام غم افزا

می گفت علی کنار آن تربت زهرا


پرپر شده شکوفه ی باغ رسالت

فاطمه آن فدایی راه و لایت


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

علی آهسته در راز و نیازه


علی آهسته در راز و نیازه

چه سازه بهر تشیع جنازه

بمیرم از غریبی تو مولا


غریبم وا غریبم وا غریبا

----

یتیمان پیرهن بر لب گرفتند

فغان و ناله را در دل نهفتند

مرو تازه جوان ای مادر ما


غریبم وا غریبم وا غریبا

----

علی زخم رخ او را بشوید

علی خونابه پهلو را بشوید

علی جان می دهد از داغ زهرا


غریبم وا غریبم وا غریبا

----

خدا داند که زهرا بی گناه است

ولی مویش سفید رویش سیاه است

علی جان می دهد از داغ زهرا


غریبم وا غریبم وا غریبا

----

علی چون گفت طفلانم بیایید

وداع آخرتان را نمائید

بمیرم از غریبی تو مولا


غریبم وا غریبم وا غریبا


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

بنال ای دل بسوز ای دل شب شام غریبان است


بنال ای دل بسوز ای دل شب شام غریبان است

 علی از دیـده گریـان و مدینـه بیت‌الحزان است


 مدینه! گریه کن امشب     که بی‌مادر شده زینب


 ****


 امیرالمؤمنین امشب کفن کـن جسم زهرا را

 ز اشک دیده دریا کن تمام دشت و صحرا را


 مدینه! گریه کن امشب     که بی‌مادر شده زینب


 ****


 امیرالمؤمنین امشب کنار تربت زهرا

 بنـال آهسته‌آهسته کنار تربت زهرا


 مدینه! گریه کن امشب     که بی‌مادر شده زینب


 ****


 مدینه! عالم هستی شده غمخانۀ حیدر

 ببین تابوت زهرا را به روی شانۀ حیدر


 مدینه! گریه کن امشب     که بی‌مادر شده زینب


 خداونـدا خداونـدا بـه یـاد غـربت زهرا

 شده اشک علی امشب گلاب تربت زهرا


 مدینه! گریه کن امشب     که بی‌مادر شده زینب


 ****


 علـی صـورت نهـاده بـر مـزار یار تنهایش

 الهی بشکند دستی که سیلی زد به زهرایش


 مدینه! گریه کن امشب     که بی‌مادر شده زینب


 ****


 بـه پایان آمـده امشب امـانت‌داری مولا

 برون کن فاطمه! دستی برای یاری مولا


 مدینه! گریه کن امشب     که بی‌مادر شده زینب



(سبک مدینه شهر پیغمبر)


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

آهم رسد به گردون اشکم به رخ روانه


آهم رسد به گردون اشکم به رخ روانه

شد قسمتم که شویم جسم تو را شبانه


ای یار مهربانم فاطمه ی جوانم


امشب رسیده دستم بر بازوی شکسته

بنشینم و بگریم بر پهلوی شکسته


ای یار مهربانم فاطمه ی جوانم


در موسم جوانی از من تو را گرفتند

با ضرب تازیانه دیگر چرا گرفتند


ای یار مهربانم فاطمه ی جوانم


بر پیکرت بریزیم از اشک خود ستاره

غسل تو گشته بر من شهادت دوباره


ای یار مهربانم فاطمه ی جوانم


با چشم بسته خود بر من نظاره داری

چرا به هر دو گوشت یک گوشواره داری


ای یار مهربانم فاطمه ی جوانم


چون من کسی ندارد مراسم شبانه

هم غسل مخفیانه هم دفن مخفیانه


ای یار مهربانم فاطمه ی جوانم


بر یار مهربانم خون گریه کن مدینه

هم بر مدال بازو هم بر مدال سینه


ای یار مهربانم فاطمه ی جوانم


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

گذشته نیمه اى از شب، دریغا


گذشته نیمه اى از شب، دریغا

رسیده جانِ شب بر لب، دریغا


چراغ خانه مولاست، خاموش

که شمع انجمن آراست خاموش


فغان تا عالم لاهوت مى رفت

به روى شانه ها، تابوت مى رفت


على زین غم چنان مات ست و مبهوت

که دستش را گرفته دست تابوت!


شگفتا! از على، با آن دلیرى

کند تابوت زهرا، دستگیرى!


به مژگان ترش یاقوت مى سُفت

سرشک از دیده مى بارید و مى گفت


که: اى گل نیستى تا بوت بویم

مگر بوى تو از تابوت بویم


جدا از تو دل، آرامى ندارد

على بى تو دلارامى ندارد


چنان در ماتمش از خویش مى رفت

که خون از چشم غیر و خویش مى رفت


که دیده در دل شب، بلبلى را

که زیرِ گل نهان سازد گلى را


ز بیتابى، گریبان چاک مى کرد

جهانى را به زیر خاک مى کرد


على با دست خود، خشت لحد چید

بساط ماتم خود تا ابد چید


دل خود را به غم دمساز مى کرد

کفن از روى زهرا باز مى کرد


تو گویى ز آن رخ گردیده نیلى

به رخسار على مى خورد سیلى!


از آن دامان خود پر لاله مى کرد

که چون نى، بندبندش ناله مى کرد


على، در خاک زهرا را نهان کرد

نهان در قطره، بحر بى کران کرد


گُل خود را به زیر گِل نهان دید

بهار زندگانى را، خزان دید


شد از سوز درون، شمع مزارش

على با آب و آتش بود کارش!


چنان از سوز دل، بیتاب مى شد

که شمع هستىِ او، آب مى شد


غم پروانه اش، بیتاب مى کرد

على را قطره قطره آب مى کرد


چو بر خاک مزارش دیده مى دوخت

سراپا در میان شعله مى سوخت


مگر او گیرد از دست خدا، دست

که دشمن بعد او، دست على بست


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

خداحافظ ای روح شرم و عفاف


خداحافظ ای روح شرم و عفاف

خداحافظ ای جان حج و طواف


خداحافظ ای لاله پرپرم

خداحافظ ای سوره کوثرم


خداحافظ ای درد من را طبیب

خداحافظ ای آشیان غریب


خداحافظ ای طایر نیمه جان

خداحافظ ای پوست و استخوان


خداحافظ ای به ز جان علی

قرار و بهار و توان علی


خداحافظ ای بانوی خانه ام

پرستوی پر بسته لانه ام


خداحافظ ای پیکر خسته اش

خداحافظ ای دست بشکسته اش


خداحافظ ای سینه چاک چاک

خداحافظ ای چادر پر زخاک


تو ماه تمام منی فاطمه

جواب سلام منی فاطمه


تو بودی به در دلم آشنا

به مشکل گشایی تو مشکل گشا


قسم بر تو و عمر کوتاه تو

به آن سینه غرق در آه تو


به آن چشم در موج خون خفته ات

به آن درد دلهای ناگفته ات


ز بعد تو ای شمع افروخته

علی ماند و یک در سوخته


غمت تار و پود من از هم گسست

ببین فاتح بدر از پا نشست


چکیده به رخ اشک تنهائیم

تماشایم من تماشائیم


ندانی چه بر روزم آورده ای

در این شهر تنهاترم کرده ای


مرا موج غم هر طرف می کشد

فراغ تو آخر مرا می کشد


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

کنار بستری خاموش و غمناک


کنار بستری خاموش و غمناک

علی امید خود را می کند خاک


بهار آرزویش گشته پائیز

دلش از غربت و غم گشته لبریز


به هر حالش که می آید ز سینه

خجالت می کشد شهر مدینه


نفسهایش فتاده در شماره

کند بر صورت زهرا نظاره


به هر چشمی که یارش می گشاید

توان از قلب پر سوزش رباید


به لبهای علی پیوسته آه است

گمانم مرتضی در فکر چاه است


به آرامی کنار بستر او

علی خم شد چو شمعی روی زانو


که روی یار را بهتر ببیند

ز باغ چشم یارش لاله چیند


به نجوا گفت یا زهرا غریبم

مخواه اینگونه تنهایم حبیبم


گل آلاله گلخانه من

تو هستی چهل چراغ خانه من


علی اینجا دگر یاری ندارد

کسی چون من شب تاری ندارد


ببین ای یاور شب زنده دارم

ز تنهایی گره خورده به کارم


چه شد کز همسر خود دل ربودی

مگر اشک امامت را ندیدی


چو شرح راز بر دیوار دیدم

پس از آن صورتت را تار دیدم


اگرچه روز داغ حیدر آمد

ولی شادم جدائی ها سر آمد


به همره می بری با خود صفا را

ولی دیدی چو روی مصطفی را


الا ای سوره مجروح کوثر

سلامم را رسان نزد پیمبر


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

ساعت سخت فراق آغاز شد


ساعت سخت فراق آغاز شد
مخفی و آهسته درها باز شد

شد برون آرام با رنج و ملال
هفت مرد و چار طفل خردسال

چار تن دارند تابوتی به دوش
دیده گریان سینه سوزان لب خموش

در دل تابوت جان حیدر است
هستی و تاب و توان حیدر است

گوئی آنشب مخفی از چشم همه
هم علی تشییع شد هم فاطمه

شهر پیغمبر محیط غم شده
زانوی سردار خیبر خم شده

آسمان بر اشک او مبهوت بود
جان شیرینش در آن تابوت بود

کم کم از دستش زمام صبر رفت
با دو زانو تا کنار قبر رفت

کرد چشمی جانب تابوت باز
گشت با جانان خود گرم نیاز

کای وجودت عرش حق را قائمه
یاریم کن یاریم کن فاطمه

یاریم کن کز زمین بردارمت
با دو دست خود به گِل بسپارمت

وای بر من مرده ام یا زنده ام
قبر تو یا قبر خود را کنده ام


آسمان، اشک علی را پاک کن
جای محبوبم مرا در خاک کن

این چراغِ چشم خونبار من است
این همان تنهاترین یار من است

ناگهان از آن بهشت بی نشان
گشت بیرون دست های باغبان

کای شکسته بال و پر بلبل بیا
وی به قلبت مانده داغ گل بیا

باغبانم، هست و بودم را بده
یا علی یاس کبودم را بده

از چه یاسم این چنین پرپر شده
لاله من باغ نیلوفر شده

ای بیابان گِل زاشک جاری ات
آفرین بر این امانت داری ات

باغبان تا یاس پرپر را گرفت
اشک خجلت چشم حیدر را گرفت

یا محمد از رخت شرمنده ام
فاطمه جان داده و من زنده ام

شاخة یاست اگر بشکسته بود
دستهای باغبانت بسته بود

یا محمد دخترت در خاک خفت
دردهای خویش را با من نگفت

اینکه بگرفتیش جانان من است
بلکه هم جان تو، هم جان من است

قلزم خون کاسة صبر علیست
خانة بی فاطمه قبر علیست

غصه ها را در دل صد چاک ریخت
بر تن محبوبه خود خاک ریخت

زمزم از دریای چشمش سر گرفت
مثل کعبه قبر را در برگرفت

ناله زد کای با وفا یار علی
ای چراغ چشم بیدار علی

همسرم دستی برون از خاک کن
اشک از رخسار حیدر پاک کن

اشک من در دیده بی لبخند تو است
تکیه گاهم شانه فرزند تو است


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

دلم از خون شده دریا و، چشمم چشمه ‏ی جویی


دلم از خون شده دریا و، چشمم چشمه ‏ی جویی

خدا را تا بگریم بیشتر از اشک! نیرویی!


قدَم خم گشته در پای سرشک خود، بدان مانم

که سروی، قامتش درهم شکسته بر لب جویی


چنان در شهر خود گشتم غریب و بی کس و تنها

که غیر از چشم گریانم ندارم یار دلجویی


الهی انتقامم را از آن بیدادگر بستان

که نه دستی برایم مانده، نه پهلو، نه بازویی


فتادم زیر ضرب تازیانه، بارها از پا

ولی نگذاشتم کم گردد از مولا سر مویی


به خون دیده بنویسید بر دیوار این کوچه

که اینجا کشته‏ ی راه ولایت گشته، بانویی


گرفتم در میان کوچه، پاداش رسالت را!

چه پاداش گرانقدری! چه بازو بند نیکویی!


مدینه! ثبت کن این را، که در امواج دشمنها

حمایت کرد از دست خدا بشکسته بازویی


قلم برگیر و لب بر بند و خامش باش میثم

که وصف این حکایت نیست حد هر سخن گویی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

دیده شد دریای اشک و عقده از دل وانشد


دیده شد دریای اشک و عقده از دل وانشد

ماه گم گردید و امشب هم اجل پیدا نشد


آنچنان کاندر جوانی قامت من گشت خم

روز پیری هیچکس اینگونه قدش تا نشد


تا سحر شب را بسر بردم بحال احتضار

هیچکس حتی اجل حال مرا جویا نشد


روز روشن خانه ام را از جفا آتش زدند

این چنین بی حرمتی با خانه اعدا نشد


بهر ذی القربا موّدت خواست قرانت ولی

جز به قتل من ادا حق ذوب القربا نشد


کشته گشتم بارها از خانه تا مسجد ولی

شادمانم که سر موئی کم از مولا نشد


همسری چون من براه شوهر خود جان نداد

کودکی چو کحسنم قربانی بابا نشد


بر فراز منبرت گردید حقم پایمال

هرچه نالیدم لبی هم در جوابم وانشد


بر رخ پوشیده ام آثار سیلی نقش بست

منکه رویم باز پیش چشم نابینا نشد


ای قلم بنویس، ای تاریخ در خود ثبت کن

یکنفر در موج دشمن حامی زهرا نشد


همچو «میثم» دوستان در اشک حسرت گم شدند

قبر ناپیدا ی زهرا عاقبت پیدا نشد


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

ای پر از غوغای کوچه از نوا افتاده ای


ای پر از غوغای کوچه از نوا افتاده ای
خسته و بی تاب و در بستر ز پا افتاده ای

آب می کردی و سوسو میزدی مانند شمع
آتشی اما خموش و بی صدا افتاده ای

زخمهایت را مگر مرحم به غیر از مرگ نیست
کی دوای درد عالم بی دوا افتاده ای

خیز بر پا و ببین جان کندن روز و شبم
مهربان قد کمان من چرا افتاده ای

گاه پشت در اسیر آتش و میخ و لگد
گاه بین کوچه در موج بلا افتاده ای

از تمام صورتت از چادرت خون می چکید
دیدمت بر خاک با سیلی ز پا افتاده ای

در پیم با دست می گشتی و می گفتی حسن
ای فروغ چشم تارم من کجا افتاده ای


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

اثر نھاده به بینایی ام چنان سیلی

اثر نھاده به بینایی ام چنان سیلی
علی مقابلم ایستاده تار میبینم

دری که سوخت در آتش ز جای می افتد
دگر نیاز ندارد لگد به آن در زد


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

از تو آسمون چشات یه ستاره افتاده

 
 
از تو آسمون چشات یه ستاره افتاده
بمیره زینب نفسات به شماره افتاده
ز ضربه ی دست عدو گوشواره افتاده
 
بمیرم برا نفس نفس زدن تو
بمیرم برا زخمای روی تن تو
بمیرم پرخون شده پیراهن تو
 
 
زھرا تنھا با یک لشکر واویلا
مانده بین دیوار و در واویلا
 
ازتو آسمون چشات یه ستاره افتاده
بمیره زینب نفسات به شماره افتاده
ز ضربه ی دست عدو گوشواره افتاده
 
بمیرم برا نفس نفس زدن تو
بمیرم برا زخمای روی تن تو
بمیرم پرخون شده پیراهن تو
 
کوچه ھیزم آتش مادر واویلا
مانده بین دیوار و در واویلا
 
مگه یادم میره من بودم و یه گل پرپر
مگه یادم میره خونابه ی بال کبوتر
مگه یادم میره زخم روی بازوی مادر
 
زھرا تنھا با یک لشکر واویلا
مانده بین دیوار و در واویلا
 
منو بزنید مادرمو نزنید
 
زھرا تنھا با یک لشکر واویلا
مانده بین دیوار و در واویلا
 
شکسته از ضرب غلاف بازوان تو مادر
چه گویم از آتش و از گیسوان تو مادر
چه گویم از ضرب در و استخوان تو مادر
 
الھی بمیرم برا زخمای پھلوت
نبینم جای دست عدو روی ابروت
نبینم بابا جون داره میسازه تابوت
 
مگه یادم میره من بودم و کوچه ی غم ھا
مگه یادم میره دست کسی که میره بالا
مگه یادم میره روی زمین چادر زھرا
 
زھرا تنھا با یک لشکر واویلا
مانده بین دیوار و در واویلا
 
مگه یادم میره من بودم و یه گل پرپر
مگه یادم میره خونابه ی بال کبوتر
مگه یادم میره زخم روی بازوی مادر
 
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

در کوچه ها شرح، غم اینچین شد




در کوچه ها شرح، غم اینچین شد

زهرای مرضیه، نقش زمین شد

واویلا واویلا آه و واویلا
--
در پیش چشمانِ، حسن خدایا
شد چادرش خاکی، در کوچه زهرا

واویلا واویلا آه و واویلا
--
ای دل بگو هر دم، آه و واویلا
دستِ عدو و، ماهِ روی زهرا

واویلا واویلا آه و واویلا
--
نقش زمین گرچه، خیر النسا بود
آن روز، روزِ قتلِ مجتبی بود

واویلا واویلا آه و واویلا
--
عُمری اشک و آه و دیده ی تر
خون گریه کرده بر غمهای مادر

واویلا واویلا آه و واویلا


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

شمع من سوسو مزن حیدر خجالت می کشد

شمع من سوسو مزن حیدر خجالت می کشد
دست بر پهلو مزن حیدر خجالت می کشد

خواستی برخیزی از جا به علی خود بگو
هی به فضه رو مزن حیدر خجالت می کشد

جان من بر لب رسید از سرفه هایت جان من
خانه را جارو مزن حیدر خجالت می کشد

من خودم گیسوی زینب را مرتب می کنم
شانه بر گیسو مزن حیدر خجالت می کشد

در میان بسترت وقتی که می آیم بمان
اینچنین زانو مزن حیدر خجالت می کشد

این علی دیگر علی خیبر و خندق که نیست
بوسه بر بازو مزن حیدر خجالت می کشد


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

اشک از دیده ی خونبار بیفتد سخت است


اشک از دیده ی خونبار بیفتد سخت است
هر کجا بستر بیمار بیفتد سخت است

اوج این واقعه را جان علی می داند
خانم خانه که از کار بیفتد سخت است

به خدا فرق ندارد که کجا، یک مادر ...
کوچه یا در خم بازار بیفتد سخت است

مرد باشد، و زنش پشت در خانهء او
در دل آتش اغیار بیفتد سخت است

سینه اش شد سپر شیر خدا، امّا حیف
کار این سینه به مسمار بیفتد سخت است

صورت حور که از برگ گلی نازک تر
گذرش چون که به دیوار بیفتد سخت است ...

آنکه مادر شده این واقعه را می فهمد
بعدِ شش ماه اگر بار بیفتد سخت است

خواست تا شانه کند موی سر زینب را ...
شانه از دست گرفتار بیفتد سخت است!

دیدنِ نیمه در سوخته سخت است ولی
دیدنِ صحنه به تکرار بیفتد سخت است ...

کوچه ها اوّل غم واقعهء کرببلاست
...
علم از دست علمدار بیفتد سخت است

 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

از لاله زار توحید آتش زبانه می زد

 

از لاله زار توحید آتش زبانه می زد
گل گشته بود پرپر، بلبل ترانه می زد

در گلشن ولایت، یک نوشکفته گل بود
گر می گذاشت گلچین، آن گل جوانه می زد

من ایستاده بودم دیدم که مادرم را
دشمن گهی به کوچه، گاهی به خانه می زد

گاهی به پشت و پهلو گاهی به دست و بازو
گاهی به چشم و صورت گاهی به شانه می زد

گردیده بود قنفذ هم دست با مغیره
او با غلاف شمشیر این تازیانه می زد

وقتی که باغ می سوخت، صیاد بی مروت
مرغ شکسته پر را در آشیانه می زد

با چشم خویش دیدم جان دادن پدر را
از ناله ای که مادر در آستانه می زد

این روزها که می دید موی مرا پریشان
با اشک دیده می شست با دست، شانه می زد

هنگام شرح این غم، از قلب زار (میثم)
مانند خانه ی ما آتش زبانه می زد


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

هرگه که یاد آرم، زین آستانه مادر!


هرگه که یاد آرم، زین آستانه مادر!
گردد ز دیده چون سیل، اشکم روانه مادر!

یاد آرم از صداى: یا فِضَّه یُ خُذِینى!
تا مى کنم نظاره، بر درب خانه مادر!

باللَّه على ست مظلوم، از روى توست پیدا
کز غربتش به صورت، دارد نشانه مادر!

گویى ز درد و محنت، دستت نداشت قدرت
موى مرا نکردى، امروز شانه مادر!

لب بسته اى ز یا رب، جاى تو این دل شب
ریزد ز چشمْ زینب اشک شبانه مادر!

 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

لاله زار وحی را دودی سیه پوشیده بود


لاله زار وحی را دودی سیه پوشیده بود
شعله جای لاله از بیت خدا روئیده بود

مرتضی خاموش و زینب بانگ وا اما به لب
فاطمه افتاده و محسن به خون قلطیده بود

باغبان در باغ تنها بود و پیش چشم او
دست گلچین لاله ی او را به سیلی چیده بود

مثل بال صید، هم آزرده گشت و هم شکست
سینه و دستی که ختم الانبیا بوسیده بود

شیر حق غیر از سپر انداختن راهی نداشت
در عوض زهرا برای او سپر گردیده بود

از فشار درد تاب یا علی گفتم نداشت
بس که آن مظلومه پشت در به خود پیچیده بود

دوزخی ها! از چه سیلی بر رخ زهرا زدید؟
آخر آن بانوی جنت داغ بابا دیده بود

زخم سینه زخم پهلو زخم بازو بود و بس
کاش دیگر این همه زخم زبان نشنیده بود

تا شود میثم غلام آستان اهلبیت
خلعت خدمتگذاری از ازل پوشیده بود



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

هیزم رسید و آتشی از در بلند شد

هیزم رسید و آتشی از در بلند شد
ای وایِ من، که ناله ی مادر بلند شد

مامور شد به صبر علی، از سکوت او
سو استفاده کرد ستمگر بلند شد

با جمعی از ارازل و اوباش ریخت و
پایش برای کشتن مادر بلند شد

در را شکست او، کمر شیعه را شکست
طوری که وای وای پیمبر بلند شد

طوری زدند خاطرشان جمع جمع شد
طوری زدند ناله ی حیدر بلند شد

با این همه همین که علی بین کوچه رفت
دیوار را گرفت از آن در بلند شد

دستش رسید دامن مولا، ولی شکست
از بس غلاف تیغ مکرر بلند شد

زینب شنید گریه ی در، آه میخ را
زینب گریست داد برادر بلند شد

کنج خرابه هم چقدر یاد مادر است
وقتی دوباره گریه ی دختر بلند شد

این راه فاطمه است که سر بر ولی دهیم
اینگونه بود شیعه اگر سر بلند شد


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

سلام ما به رحمت و به وجود تو


سلام ما به رحمت و به وجود تو
سلام ما به چهره کبود تو

سلام ما به قلب داغدیده‏ات
سلام ما به قامت خمیده‏ات

سلام ما به طفل ناامید تو
سلام ما به محسن شهید تو

سلام ما به چهره خجسته‏ات
سلام ما به پهلوى شکسته‏ات

سلام ما به گریه‏هاى دخترت
سلام ما به ناله‏هاى شوهرت

سلام ما به نغمه حجاز تو
سلام ما به آخرین نماز تو

سلام ما به صحنه مدینه‏ات
سلام ما به خون زخم سینه‏ات

سلام ما به قلب پر ز داغ تو
سلام ما به قبر بى چراغ تو


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

ای تمامِ عرش بر روی زمین


ای تمامِ عرش بر روی زمین
ساربان ناقه ات، روح الامین

آفتابِ وسعتِ مُلک خدا
مطلع الانوارِ پیش از ابتدا

مصطفی را روح و ریحان و بهشت
بلکه پا تا سر محمّد را سرشت

صورت و آیینه ی «الله نور»
مادرِ انجیل و تورات و زبور

قرصِ خورشید جمال کبریا
شمعِ جمع انبیا و اولیا

شوهر و باب و دو فرزندان تو
طوق و تاج و لؤلؤ و مرجان تو

مادر کل ولایت کیست؟ - تو
رکن ارکان هدایت کیست؟- تو

فوقِ انسانی و انسان زیستی
هر که هستی،کس نداند کیستی

ای به قرآن، ذات حق، مدحت گرت!
ای قیام مصطفی در محضرت!

بر دو ثارالله اکبر، مادری
کوثری و کوثری و کوثری

ای وجودت هستِ رب العالمین!
بلکه دستِ دستِ رب العالمین!

ماه رویت پیش تر از ابتدا
آفتاب خانه ی شیر خدا

حجره ی تو قلب ختم المرسلین
رشته های چادرت «حبل المتین»

«هل اتی» در وصف بذل نان تو
عالم هستی پر از احسان تو

عرش، خرم با گل لبخند تو،
جای پای یازده فرزند تو

مدح تو،ای آن که کوثر مدح توست،
جز خدا، هر کس بگوید نادرست

روی تو مصباحِ مصباح الهداست
دست تواز دست حق مشکل گشاست

با دعای توست، لبیک خدا
هم کلام و همدمِ پیک خدا

آن که بر پیغمبران بودی امام
دست تو بوسید در حال قیام

هم نبی را جانِ جان در پیکری
هم امیرالمؤمنین را حیدری

مریم از قدر و شرف،حیران توست
یازده عیسی گل دامان توست

هر گلِ دامان تو یک مریم است
هر کلامت یک کتاب محکم است

خلقت آدم ز خاک درگهت
روح حوا از ولادت، همرهت

روح تو وجهِ خدای حیدر است
دست تو مشکل گشای حیدر است

خانه ی تو: کعبه بیت الحرام
دامنت: دانشسرای دو امام

آسمان در مکتبت زانو زده
صبر، پیش زینبت زانو زده

از زمانی که علی را دیده ای
لحظه لحظه دور او گردیده ای

گر چه دشمن در پی آزار توست
حامیِ حیدر شدن- این کار توست

کیست غیر از تو، که تنها پشت در
بر امیرالمؤمنین گردد سپر؟

یاس امید! علی پرپر شدی
بارها قربانی حیدر شدی

یک امام و این همه دشمن چرا؟
چند جانی، حمله بر یک زن چرا؟

چون بگویم که همه هستِ علی
رفته پیش دیده، از دستِ علی

تا غلافِ تیغ بر دستت نشست
بازوی پیغمبر اکرم شکست

ناله ات را تا ز پشت در شنید
پهلوی ختم رسُل آسیب دید

بضعه ی احمد! تو را سیلی زدند،
یا به ختم الانبیا سیلی زدند؟

فاش می گویم: از آن ضرب لگد،
مصطفی پیچید بر خود در لحد

شاهدِ این گفته، حی داور است،
قاتل تو، قاتل پیغمبر است

قاتلِ فرزند معصومت، درُست
قاتلِ یک سوم اولاد توست

بر در بیتت شرار افروختند
تا خیام کربلا را سوختند

فاطمه، ما را هدایت می کند
پیرو خط ولایت می کند

با درِ کاشانه خود سوخته
تا ولایت را به ما آموخته

مهر حیدر، مکتب الزهرای ماست
خط زهرا، درس عاشورای ماست

وسعت عالم، دیار فاطمه است
سینه ی شیعه، مزار فاطمه است

فاطمه تا حشر،غمخوار علی است
با مزار مخفیَش، یار علی است

«میثما» درس خود از زهرا بگیر
تا دم جان، دامن مولا بگیر


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

کوچه ای تنگ ودلی سنگ وصدای ضرب دست


کوچه ای تنگ ودلی سنگ وصدای ضرب دست
بعد از آن سیلی دگر چشمان زهرا وانشد

ازهمان شب که علی تابوت رابرشانه برد
زائر زهرا شدن جز نیمه ی شبها نشد

بعد زهرا مرتضی ماند و غم زخم زبان
هیچ کس جز درد پهلو همدم مولا نشد

زینبش می گفت من دیدم میان شعله ها
مادرم افتاد پشت در و دیگر پانشد

سالها رفت و غروبی خیمه ها آتش گرفت
هیچ جایی مثل دشت کربلا غوغانشد

هیچ جایی خواهری داغی به این سختی ندید
هیچ جایی بر سر پیراهنی دعوا نشد

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

آیینه ی رسول خدا روی فاطمه


آیینه ی رسول خدا روی فاطمه
جان وجود، بسته به یک موی فاطمه

با آنکه نیست از حرم مخفی اش نشان
شهر مدینه گم شده در کوی فاطمه

بوی بهشت اگر چه محمّد از او شنید
بالله قسم بهشت دهد بوی فاطمه

ختم رسل گرفت به پهلو دو دست خویش
از آن لگد که خورد به پهلوی فاطمه

طوبی دمید و سدره فتاد و شجر شکست
وقتی خمید قامت دلجوی فاطمه


چون باب وحی سوخت پر و بال جبرییل
نزدیک شد چو شعله به گیسوی فاطمه

انگار رفت طاقت دست خدا ز دست
زآن ضربتی که خورد به بازوی فاطمه

آیات نور و پرده ی ظلمت؟! خدای من!
دست پلید دیو کجا روی فاطمه

از یک طرف خجل شده از فاطمه، علی!
از یک طرف نگاه حسن، سوی فاطمه


«میثم» اگر چه فاطمه رازش نگفته ماند
محسن همیشه هست سخن گوی فاطمه


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

مدینه اَلا عاشقان را وطن

 

مدینه اَلا عاشقان را وطن

تو را خوانم و با تو گویم سخن

گُواهِ غمم اشک جاریِ من

کنم نوحه خوانی به سوز و مِحَن

حسن یا حسن یا حسن یا حسن...

 

غریبی و با جانِ ما آشنا

بقیعِ تو رضوان و فردوسِ ما

زنم پر سوی گنبد مصطفی

منم سائلِ درگهِ مجتبی

حسن یا حسن یا حسن یا حسن...

 

مدینه پس از سوگ طاها چه شد

جنایاتِ بی حدّ اعدا چه شد

طناب و دو دستان مولا چه شد

به پشت درِ خانه زهرا چه شد

سلامٌ عَلیٰ بَضعَةِ المصطفیٰ...

 

امان از دلِ زار و مضطر شده

امان از گلِ یاسِ پرپر شده

پر از داغ او قلب حیدر شده

که صدپاره اوراقِ کوثر شده

سلامٌ عَلیٰ بَضعَةِ المصطفیٰ...

 

شده جان زهرای اطهر فدا

به راه تَقَرّب به ذات خدا

غَمش ابتدای غم کربلا

که سرها رَوَد بر روی نیزه ها

سلامٌ عَلیٰ ساکنِ کربلا...

 

به نهی زِ منکَر حسین کشته شد

ز شمشیر و خنجر حسین کشته شد

به مقتل مُکرّر حسین کشته شد

که از بُغض حیدر حسین کشته شد

سلامٌ عَلیٰ ساکنِ کربلا...

 
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

هرچه داریم همه از کَرَمِ فاطمه است


هرچه داریم همه از کَرَمِ فاطمه است

دوجهان قطره ای از موجِ یَمِ فاطمه است


آن بهشتی که خدا وصف به قرآن کرده

گوشه ای از حَرمِ مُحترمِ فاطمه است


هرکسی عزَّتِ خود را زِ خدا می طلبد

راهِ آن خاک شدن بر قَدَمِ فاطمه است


هست جبریل دُعاگوی مُحِبُّ الزَّهراء

تا زمانی که به زیرِ عَلَمِ فاطمه است


جُز خدا هیچ کسی بر حَرَمَش مَحرَم نیست

قبله ی کعبه به سمتِ حَرَمِ فاطمه است


نامِ حیدر که روی دربِ جَنان حَک شده است

نقش و طرّاحیِ آن با قَلَمِ فاطمه است


نُه فَلَک فیض زِ ایّامِ ظُهورش بُردند

نوحه ی عرش بر آن عُمرِ کَمِ فاطمه است


هرکسی که به حمایت زِ ولایت برخاست

می توان گُفت که او هم قَسَمِ فاطمه است


پَرچم فاطمیّه تا به قیامت بالاست

صاحبِ روضه ی او مُنتَقِمِ فاطمه است



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

اشکی بُود مرا که به دنیا نمی دهم


اشکی بُود مرا که به دنیا نمی دهم

این است گوهری که به دریا نمی دهم


گر لحظه ای وصال حببم شود نصیب

آن لحظه را به عمر گوارا نمی دهم


عمری بود که گوشه نشیـن محبتم

این گـوشه را به وسعت دنیا نمی دهم


در سینه ام جمال علی نقش بسته است

این سینه را به سینه ی سینا نمی دهم


تا زنده ام ز درگه او پا نمی کشم

دامان او ز دست تمنّا نمی دهم


سرمایه ی محبت زهراست دین من

من دین خویش را به دو دنیا نمی دهم


گر مهر و ماه را به دو دستم نهد قضا

یک ذره از محبّت زهرا نمی دهم


امروز بزم ماتم زهرا بهشت ماست

این نقد را به نسیه ی فردا نمی دهم


در سایه ی رضایم و همسایه ی رضا

این سایه را به سایه ی طوبی نمی دهم



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

گر نگاهی به ما کند زهرا


گر نگاهی به ما کند زهرا

درد ما را دوا کند زهرا


بر دل و جان ما صفا بخشد

گر نگاهی به ما کند زهرا


کم مخواه از عطای بسیارش

کانچه خواهی عطا کند زهرا


خانه ی وحی را ز رخسارش

رشک غار حرا کند زهرا


بضعه ی مصطفی بُوَد آری

جلوه چون مصطفی کند زهرا


نه عجب گر به شأن او گویند

خاک را کیمیا کند زهرا


این مقام کنیز او باشد

تا دگر خود چه ها کند زهرا


چهره پوشد ز مرد نابینا

تا بدین حد حیا کند زهرا


در طرفداری از خدا و رسول

به علی اقتدا کند زهرا


جان خود را و محسن خود را

در ره دین فدا کند زهرا


تا سه شب قوت خانه ی خود

بر مساکین عطا کند زهرا


روز محشر که از شفاعت خویش

حشر دیگر به پا کند زهرا


همچو مرغی که دانه بر چیند

دوستان را جدا کند زهرا


چه شود گر ز رحمت بسیار

حاجت ما روا کند زهرا



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

نیمه شب بود و لبی خاموش داشت


نیمه شب بود و لبی خاموش داشت

باغبان تابوت گل بردوش داشت


گاه خوناب دل از دیده فشاند

گاه می رفت وگهی از پای ماند


گه شرر برعالم لاهوت زد

گاه سربر چوبه ی تابوت زد


زیر لب می کرد این سان زمزمه

ای تمام هستی من فاطمه


ای که نیلی شد زسیلی روی تو

شد دلم بشکسته چون پهلوی تو


کی گمانم بود درشامی خموش

چوبه ی تابوت توگیرم به دوش


با دلی از داغ زهرا چاک چاک

بُرد او را تا به منزلگاه خاک


کرد قدری کعبه ی دل راطواف

یادش آمد ازشبانگاه زفاف


آن شبی که مصطفی باقلب شاد

دست زهرا رابه دست او نهاد


گفت برحیدر امانتدار باش

اوتورا یار وتو اورا یار باش


ناگهان اشکش امانش رابرید

پای خود رابی توان وتاب دید


آسمان دیده را پُرآه کرد

روی برقبر رسول الله کرد


گفت برختم رسولان مبین

لحظه ای احوال حیدر راببین


ازغم زهرای تو آکنده ام

از امانتداریم شرمنده ام


بازوی این گل کبود وخسته است

شاخه ای ازپهلویش بشکسته است


گرگل یاست شده این سان کبود

دست من را امر صبرت بسته بود


ریسمان برگردنم انداختند

قدرما را لحظه ای نشناختند


فاتح خیبر ندارد طاقتی

در وجود من نمانده قوتی


رفت از دست علی خیر کثیر

این امانت را ز دستانم بگیر


خود بپرس ازاو چه آمد برسرش

وز چه رو گلچین نموده پرپرش


اشک ره بردیده ی حیدر گرفت

یاس خود را دست پیغمبر گرفت


کم کم اشک چشم او خوناب شد

نیمه شب شمع وجودش آب شد


ریخت بریاس کبود خود چوخاک

زدصدا یافاطمه روحی فداک


بی تو دنیا برعلی شد چون قفس

کاش بیرون آید این جان بانفس


شد زداغ تو دل من چاک چاک

کاش من جای توبودم زیر خاک


رفتی از کف یارهجده ساله ام

بعد تو من غرق اشک وناله ام


گرید ازداغت حسن با زینبین

رفتی ومن ماندم اشک حسین


بعد تو کارم به غیراز آه نیست

محرم رازم به غیر از چاه نیست


تاحدیث غم کنار قبر خواند

پس دورکعت اونماز صبرخواند


گفت بایزدان که صبرم کم شده

پشتم ازبار مصیبت خم شده


ای خدا آگه ز حال من تویی

مرهم بشکسته بال من تویی


چون توییدراین بلایا یاورم

راضیم ازآن چه آمد برسرم


ای «وفایی»با غم وبا زمزمه

رفت سوی خانه ی بی فاطمه


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

تازیانه خصم اگر بر دخت پیغمبر نمی زد


تازیانه خصم اگر بر دخت پیغمبر نمی زد
کعب نی هرگز کسی بر زینب اطهر نمی زد

گر نمی شد حق حیدر غصب تا روز قیامت
پشت پا کس بر حقوق آل پیغمبر نمی زد

دشمن بیرحم اگر بر بیت وحی آتش نمی زد
عصر عاشورا کسی بر خیمه ها آذر نمی زد

محسن ششماهه گر مقتول پشت در نمیشد
حرمله تیری به حلقوم علی اصغر نمی زد

فاطمه گر کشته راه امام خود نمی شد
زینب غمدیده هم بر چوب محمل سر نمی زد

فرق مولا گر نمی شد منشق از تیغ مخالف
تیغ، هرگز خصم بر فرق علی اکبر نمی زد

خار اگر در دیده مولا علی از کین نمی رفت
تیر کس بر دیده عباس آب آور نمی زد

دختر غمدیده ویران نشین، سیلی نمی خورد
خصم اگر در کوچه، سیلی بر رخ مادر نمی زد


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

زندگینامه و سیره حضرت زهرا (سلام الله علیها)

داستان ولادت و تاریخ تولد فاطمه (س)

القاب و کنیه های حضرت زهرا (س)

ارتباط و علاقه حضرت زهرا(سلام الله علیها) با پدر در دوران زندگی

 ازدواج حضرت علی و حضرت زهرا سلام الله علیهما


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

یار غریب تو منم یا علی


یار غریب تو منم یا علی 
وقف تو شد جان و تنم یا علی 

حیف که از بهر دفاعت دگر 
جان نبود در بدنم یا علی 

با همه دردم عوض آه آه 
نام تو گشته سخنم یا علی 

غربت تو فاطمه  را می کشد 
ای تو غریب وطنم یا علی 

تا که غریبانه روم زیر خاک 
در دل شب کن کفنم یا علی 

با همه دردم ز خدا خواستم 
پیش تو پرپر نزنم یا علی 

من به تو می گریم و تو گریه کن 
بهر حسین و حسنم یا علی 

بازوی خیبر شکنت بسته شد 
دست تو امروز منم یا علی 

بس که غریبم به تن خسته ام 
گریه کند پیرهنم یا علی 

"میثم" دلسوخته در انجمن 
سوخته با سوختنم یا علی 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

اهل جحیم، شعله بـه باغ جنان زدند


اهل جحیم، شعله بـه باغ جنان زدند

با این شرر شراره به هفت آسمان زدند

 

با ضـرب تازیانـه و ضـرب غلاف تیغ

بر جسم پاک فاطمه تا پای جان زدند


با کینـۀ غدیــر بــه نامـوس کبریـا،

تا داشتند اهـل سقیفـه تـوان، زدند

 

بر صورتی کـه مصحف پروردگار بود 

سیلی به پیش چشم امام زمان زدند

 

این غم کجا بـرم که سر منبر رسول 

بنشسته و به فاطمه زخم زبان زدند؟

 



 اذن دخــول اگــر نگــرفتند در ورود

دیگـر چــرا لگـد بـه در آستـان زدند؟

 

آن ضربه‌ای که خورد به بازوی فاطمه 

تـا روز حشـر بـر جگـر شیعیـان زدند

 

«میثم!» همان لگد که به پهلوی او رسید

بر پهلـوی رسـول خدا بی‌گمـان زدند


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

رفتی و مانده در دلم نالۀ بی‌صدای تو


رفتی و مانده در دلم نالۀ بی‌صدای تو
چه زود مستجاب شد فاطمه جان دعای تو


تو تا حیات داشتی بهر علی گریستی 
علی به طول عمر خود گریه کند برای تو 


دست خزان رسید و زد لطمه به برگ یاس من
کاش کبود می‌شدی صورت من به جای تو 


بعد شهادت تو چون وارد خانه می‌شوم 
می‌نگرم به هر طرف می‌شنوم صدای تو 


بود من و نبود من، رکن همه وجود من
با چه گناه پشت در شکست دنده‌های تو


روز ز پا نشسته‌ای روز دو دیده بسته‌ای 
شب ز چه رفت زیر گل روی خدانمای تو 


تویی که با نثار جان گشود بین دشمنان
بازوی بستۀ مرا دست گره‌گشای تو


هم ‌زره علی شدی هم‌ سپر علی شدی
فدایی ره علی، علی شود فدای تو


تو زیر تازیانه‌ها دویده در قفای من
چهار طفل نازنین دویده در قفای تو


قسم به اشک ماتمت قبول کن که میثمت
ریخته با شرار جان پارۀ دل به پای تو


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

غنچه پرپر گشته بود و گل جدا افتاده بود


غنچه پرپر گشته بود و گل جدا افتاده بود
پشت در جان علی مرتضی افتاده بود 


دست مولا بسته و بیت ولایت سوخته 
آیه‌ای از سورۀ کوثر جدا افتاده بود


گوش ناموس خدا شد پاره همچون برگ گل 
گوشواره من نمی‌دانم کجا افتاده بود


دست قنفذ رفت بالا بازوی زهرا شکست
پای دشمن باز شد زهرا ز پا افتاده بود 


مجتبی در آن میانه رنگ خود را باخته 
لرزه بر جان شهید کربلا افتاده بود


فاتح خیبر برای حفظ قرآن در سکوت
کل قرآن در میان کوچه‌ها افتاده بود


کاش ای آتش بسوزی در شرار قهر حق
هرم تو بر صورت زهرا چرا افتاده بود


مادر مظلومه می‌پیچید پشت در به خود

دختر معصومه زیر دست و پا افتاده بود


غیر زهرا غیر محسن غیر آتش غیر در 
کس نمی‌داند که پشت در چه‌ها افتاده بود


فاطمه نقش زمین گردید میثم آه آه 
فاطمه نه بلکه ختم‌الانبیا افتاده بود


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

بریز آب روان اسما، ولی آهسته آهسته


بریز آب روان اسما، ولی آهسته آهسته 
به جسم اطهر زهرا ولی آهسته آهسته 


بریز آب روان تا من، بشویم مخفی از دشمن 
تنش از زیر پیراهن، ولی آهسته آهسته 


ببین بشکسته پهلویش، سیه گردیده بازویش 
تو خود ریز آب بر رویش، ولی آهسته آهسته 


همه خواب و علی بیدار، سرش بنهاده بر دیوار 
بگرید از فراق یار، ولی آهسته آهسته 


حسن ای نورچشمانم حسین ای راحت جانم 
بنالید ای عزیزانم، ولی آهسته آهسته 


بیا ای دخترم زینب به پیش مادرت امشب 
بخوان او را به تاب و تب، ولی آهسته آهسته 


روم شب ها سراغ او، به قبر بی چراغ او 
کنم زاری ز داغ او، ولی آهسته آهسته


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

تو در بیت ولایت بعد مادر مادری زینب


تو در بیت ولایت بعد مادر مادری زینب  
تواز طفلی امیرالمؤمنین را یاوری زینب  


به دست کوچک خود پاک کن اشک از رخ بابا 
عزیزم هرچه باشد توعلی رادختری زینب  


مبادا تشنه بر بالش گذارد سر، حسین من 
تو ازامشب براو هم مادری هم خواهری زینب  


ببخش این روزها گر در بغل نگرفتمت مادر 
تو بهتر از همه واقف ز حال مادری زینب  


من ار تنها شدم بودی تو تنها یاورم اما 
تو بعد از مادرت از مادرت تنهاتری زینب  


مدینه سنگر فریاد من گردید و می بینم 
تو در دروازة کوفه مرا همسنگری زینب  


حسینم روز عاشورا شود تنها و می دانم 
تو تنها در دل دشمن بر او یک لشکری زینب  


اگر من خطبه خواندم چون رسول الله می بینم 
تو در روز خطابه ذوالفقار حیدری زینب  


مرا دخت نبوت پرور ار گفتند در عالم 
تو در کرب و بلا دخت ولایت پروری زینب  


اگر با سوز نظمش راه پیدا کرده در دل ها 
تو "میثم" را به هنگام سرودن رهبری زینب 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

دردا که پیر گشتم، در موسم جوانی


دردا که پیر گشتم، در موسم جوانی 
این موسم جوانی، این قامت کمانی! 


گردون به خون نشیند، چشم کسی نبیند 
ابر سیاه سیلی، بر حُسن آسمانی 


وقتی که باغ می سوخت، بلبل به گریه می گفت: 
آتش زدن ندارد، باغی که شد خزانی 


ما داغدیده بودیم، امت به جای لاله 
هیزم به خانة ما، آورد ارمغانی 


جای غلاف شمشیر، بر روی بازویم ماند 
بر من مدال دادند، در عین جان فشانی 


بابا ببین پس از تو، با دخترت چه کردند 
خوب از امانت تو، کردند قدر دانی 


رسم وفا چنین بود؟ اجر رسالت این بود؟ 
تنها امانتت را کشتند در جوانی 


برخیز یا محمد اعلام کن به امت 
سیلی زدن به یک زن، این نیست قهرمانی 


شب تا سحر نخفتم، امروز اگر نگفتم 
در روز حشر گویم با من چه کرد ثانی 


سوز درون "میثم" هرگز مباد خاموش 
زیرا که داغ زهرا  داغی است جاودانی

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

من پسر خون خدا مهدی ام


من پسر خون خدا مهدی ام 
طالب خون شهدا مهدی ام 

مادر من مادر خون خداست 
مادر من ائمه را مقتداست 

مادر من امّ ابیها بود 
مادر من حضرت زهرا بود 

مادر من بهشت احمد بود 
روح دو پهلوی محمد بود 

مادر من سیدة الانبیاست 
دائرة المعارف کبریاست 

مادر من اسوه صبر و رضاست 
آینه پیمبر و مرتضاست 

عصمت حق، همسر حبل المتین 
امّ نبی، امّ کتاب، امّ دین 

مادر من روح نماز شب است 
حاصلی از تربیتش زینب است 

مادر من حسین می پرورد 
دامن پاک او حسن آورد 

مادر من دست یدالله بود 
دست مگو هستِ یدالله بود 

مادر من بود و نبود علی ست 
مادر من یاس کبود علی ست 

مادر من فدایی حیدر است 
شاهد او ناله پشت در است 

مادر من کیست امید علی ست 
مادر اولین شهید علی ست 

مادر من چو مرغ بی بال شد 
مثل کتاب وحی، پامال شد 

حیف از آن نخل که بی برگ شد 
اول زندگی جوانمرگ شد 

حیف که ناموس خدا را زدند 
مادر مظلومه ما را زدند 

حیف از آن سینه که در خون نشست 
حیف از آن دست که دشمن شکست 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

به خدایی خداوند در این صحنة ایجاد علی دوست تر از فاطمه نبود (بحر طویل)


** به خدایی خداوند در این صحنة ایجاد علی دوست تر از فاطمه نبود

 به پیمبر قسم از فاطمه بایست بگیریم همه درس ولایت،


 به علی دوستی فاطمه سوگند بخوانید به تاریخ و ببینید که با پهلوی بشکسته و بازوی ورم کرده و با سقط جنینش ز فشار در و دیوار و کبودی رخ چون گل یاسش به دفاع علی از جا حرکت کرد 


سپس یک تنه استاد و ندا داد که من در دل دشمن تک و تنها به علی یاور و یارم، 

نگذارم نگذارم که شود یک سر مو از سر او کم، 


منم و مهر و ولایش سر و جانم به فدایش، 

ز ازل گفتم و گویم که علی هست من و من همه اویم 


به خدا یا که علی را به سوی خانه برم 

یا که چو شش ماهة خود کشته در این راه شوم


 این من و این بازو این صورت و این سینه و این محسن مظلوم، 

بگیرم جلو فتنه و بیداد شما را 


بعد از این فاجعه شد دست ستم باز و دگر کشتن اولاد علی تا ابد الدهر شد آغاز 


شروعش ز در خانة زهراست سپس کشتن مولا 

پس از آن قتل حسن پس از آن فاجعة کرب و بلا ریختن خون حسین ابن علی بود و جوانان بنی هاشم و هفتاد دو سرباز رشیدش 

پس از آن کودک شش ماهة معصوم شهیدش


 چه شهیدان عزیزی که از این سلسله تقدیم خدا گشت

 یکی مالک اشتر یکی عمار یکی میثم تمار یکی حجر و رشید است و سعید ابن جبیر است 


هزاران و هزاران و هزاران تن از اینان که بریدند سر از پیکرشان فرقة اشرار 

به این جرم که بودند طرفدار علی حیدر کرار 


و هنوز از دم شمشیر سقیفه به ستم خون محبان علی ریزد و ریزد 

مگر آن روز که مهدی بستاند ز عدو داد تمام شهدا را 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

شهر زیبای مدینه شده آبستن صد فتنه و بیداد (بحر طویل)


شهر زیبای مدینه شده آبستن صد فتنه و بیداد
 که تا حشر به گردون رود از حنجرة اهل ولا ناله و فریاد 
که در ازمنة دهر ندارد کسی این حق کشی و ظلم و ستم یاد

 شرافت ز میان رفته ، قرار از دل و جان رفته
 گل آرزوی ملت اسلام به تاراج خزان رفته 
محمد که بود جان گرامی جهان ها ز جهان رفته 

مدینه شده خاموش فضا گشته سیه پوش 
عجیب است که بعد از دو مه و نیم غدیر نبوی گشته فراموش 

در فتنه شده باز و سقیفه شده آغاز، 
عدالت ز جفا خانه نشین گشته، بیدادگری سر به در آورده،
 مولای دو عالم شده بی یاور و در خانة در بسته

 گرفته ز الم زانوی غم در بر و بر غربت اسلام کشد از دل پر غصة خود آه 
که آتش زده با شعلة فریاد درون ارض و سما را ** 

آب غسل و کفن ختم رسل خشک نگردیده
 که قرآن شده پامال و فراموش شده حرمت پیغمبر و دین و علی و آل

 گروهی که شده بندة دجال - ستادند در بیت خداوند تبارک و تعالی
 به درون کینة مولا نه حیایی و نه شرمی ز رسول و علی و حضرت زهرا، 

عوض دستة گل شاخة هیزم به سر شانه نهادند،
 در خانه ستادند ز بیداد زبان را به جسارت بگشادند

 که هان یا علی از چیست که در خانه نشستی، 
در از قهر به روی همه بستی، 

اگر این لحظه در خانة خود را نگشایی نیایی به سوی مسجد و بیعت ننمایی، 

همه آتش بفروزیم و در خانه بسوزیم، 
بسوزیم حسین و حسن و فاطمه ات را 

که از این شورش و تهدید تن زینب و کلثوم و حسین و حسن و فاطمه لرزید،
 کشیدند ز دل ناله که ای ختم رسل سر به درآور ز دل خاک و ببین غربت ما را** 

در آن حادثة شوم به اذن علی آن رهبر مظلوم 
که مظلومی او تا ابدالدهر بود بر همه معلوم، 

مه برج حیا فاطمه آمد پس در گفت که ای قوم ستمکار
 به جرأت شده با ذات خدای احد قادر دادار، 
پس از رحلت پیغمبرش آمادة پیکار،
 چه خواهید ز آل نبی و شیر خدا حیدر کرار، 

ندیدید که ما در غم پیغمبر اکرم همه هستیم عزادار، 
دریغا که همان عهدشکن های دو روی همه غدار 
عوض شرم و حیا پاسخشان شد شرر نار، 
ز بیت¬الحرم وحی بر آمد شرر و دود سوی گنبد دوار،
 خدا داند و زهرا که چه رخ داد میان در و دیوار،

 چه با فاطمه از آن لگد و ضربت در شد
 به هواداری او محسن ششماهه سپر شد 

به خدا زودتر از مادر مظلومة خود گشت فدا شیر خدا را 
**
 نفس فاطمه از درد درون قفس سینة افروخته پیچید
 که می خواست شود زیر و رو از نالة او شهر مدینه 

که به هم ریخت نظام فلک از نالة یک یا ابتایش 
چه بگویم که سخن در جگرم لختة خون گشته 

و انگار که بازوم شکسته است و یا درد کنم در دل و در سینه و در پهلویم احساس 
و یا مانده به رویم اثر سیلی و انگار که پشت در آن خانه ز شلاق ستم گشته تنم یکسره مجروح 

نه آخر مگر از آب و گل فاطمه کردند مرا خلق، 
نباشم به خدا شیعه اگر حس نکنم آن همه دردی که فرو ریخت به جان تن زهرا 

به تن پاک و شریفی که محمد زده گل بوسه چو آیات خدا بر همه اعضاش 

به قرآن بود این درد درون تن ما تا پسرش مهدی موعود بیاید
 شرر آتش جان و دل کل محبان علی را بنشاند
 ز عدو دادِ دل مادر مظلومة خود را بستاند، 
بگشایید به تعجیل ظهورش همه شب دست دعا را 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰