کـــرب و بــلا غــــروب شـــده بــــارون مــی بــــاره
کـــوچـــه ی سـیـنــه زنـی مــــون خـیـســه دوباره
کـــرب و بــلا چــه ســریــه بـــازم جـــا مــوندم...
مـن چـه شبــایـی رو با اشک به صـبــح رسونـدم
مــن و شـکـسـتـه بـــالی ، بــده به قـلـبــم حالی
دور ضریحت غوغاست، جای من امشب خالی...
حـرم ، غروب ، کرب و بلا ، خواب خوب هر شبم
حــــرم پــــر از بـــرو بـیــــا ، خواب خوب هر شبم
حـــرم ، ضـریــح ، کبـوتــرا ، خواب خوب هر شبم
حـــرم ، ضــریـــح و زائــــرا ، خواب خوب هر شبم
کـــــرب و بـــــلا ، تــنـــگــــه دلــــم بــــرا زیــــارت
وقـــتــــش شـــده بـــیــــام بــــــرا عـــــرض ارادت
کــــرب و بــــلا ، خـــسـتــــه ام از فــــراق و دوری
مـــن صـبــــر ایــــوب نــــدارم ، بــســه صـبـــوری
دوبـــــاره ذکــــر یــــارم دلـــم گرفتـه امشبــــــــ
دم هـمـه دم بـا گریـه ،دم میـگیـرم یـا زیـنـبـــــــــ
کــــــــرب و بـــــــــلا ، ممنـونـتـم میـای تـوخوابـم
انــــــگار تــعـارف داری بـــا دل خـــــــرابـــــــــــــم
کــــــــــرب و بــــــــلا یـــــــادش بــخیـر نـگاه اول
نــــگاه به سـمـتــ خیـــــمه گــاه نـگاه به مقـتل
بــــه اسـمـــت قســم آقا میخـوام بیـــام کربـــلا