علی آهسته در راز و نیازه
چه سازه بهر تشیع جنازه
بمیرم از غریبی تو مولا
غریبم وا غریبم وا غریبا
----
یتیمان پیرهن بر لب گرفتند
فغان و ناله را در دل نهفتند
مرو تازه جوان ای مادر ما
غریبم وا غریبم وا غریبا
----
علی زخم رخ او را بشوید
علی خونابه پهلو را بشوید
علی جان می دهد از داغ زهرا
غریبم وا غریبم وا غریبا
----
خدا داند که زهرا بی گناه است
ولی مویش سفید رویش سیاه است
علی جان می دهد از داغ زهرا
غریبم وا غریبم وا غریبا
----
علی چون گفت طفلانم بیایید
وداع آخرتان را نمائید
بمیرم از غریبی تو مولا
غریبم وا غریبم وا غریبا
