ببین زهرا که من دل بیقرارم
کنار بسترت با حال زارم
شدم مضطر کنار بستر تو
دگر جز اشک غم چاره ندارم
مرو ای یار خوب بی قرینم
مشو راضی که هجرت را ببینم
شوم بعد تو من تنهای تنها
کشم از سینه آه آتشینم
نگاهی کن دم آخر بسویم
بزن جانا دمی خنده برویم
مرو ای جان حیدر گر روی تو
جواب کودکانت را چه گویم
