شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی

اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی

شیعه هرگه آب نوشی از لب من یاد آرید

یا شنیدید از شهید و کشته ای بر من بزارید

 

فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُــرْمٍ قَتِلُونی

وَ بِجَرد الخَیْـلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی

منم آن سبط رسولی که رگ حلقم گشودند

وبه سم اسب بعد از کشته گشتن جسم سودند

 

لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشــورا جمیـعاَ تَنْظُرونی

کَیْفَ اَسْتَسْقی لِطِفْـلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی

کاشکی در روز عاشورا همه بودید و آنجا

که چگونه بهر طفلم آب می جُستم ز اعدا

 

وَ سَقُوهُ سَهمِ بَغــــیٍ عِوَضِ الماءِ المَعِین

یا لِرِزءٍ  وَ مَصابٍ هَدَّ اَرکانِ الحَجُون

رحم ننمودند و تیر از عوض آبش بدادند

وای از این ماتم که خون از دیده عالم گشادند

 

وَیلَهُم قَد جَرَحُوا قَلبٍ، لِرَسُولِ الثَّقَلَین

فَالعَنُوا هُم مَاستَطَعتُم شِیعَتِی فِی­کُلِّ حِین

وای بر آنها که قلب مصطفی خَستند از این غم

تاتوانی لعن بنما شیعه بر ایشان دمادم

 

ای قضایی نوحه خوان شو بر شهیدان بلا را

شافعت گردد حسین بن علی روز جزا را