شه فرود آمد به دشت کربلا

 

^{شه فرود آمد به دشت کربلا}

^{گفتگو داشت با زمین  پُربلا}

 

^{ای زمین! ای تربت عنبرسرشت!}

^{ای به تربت، برتر از خاک بهشت!}

 

^{ای زمین از عرش اعلا برتری}  

^{چون مقام زاده پیغمبری}

 

^{بعد از این، خاک تو باشد مدفنم}

^{تا قیامت در تو باشد مسکنم}

 

^{خرّمی کن، ای زمین! شاهت رسید}

^{فخر کن بر آسمان، ماهت رسید}

 

^{سوی تو از مکّه، تازان آمدم}

^{خود نه تنها با جوانان آمدم}

 

^{آمدم تا در تو جان، فانی کنم}

^{در تو هفتاد و دو قربانی کنم}

 

^{این من و این اکبر و این اصغرم}

^{قاسم و عبّاس و عون و جعفرم}

 

^{حالیا برگو مرا مدفن کجاست}

^{مدفن قربانیان من کجاست}

 

^{راست برگو، ای زمین! اندر کجا}

^{دست عبّاسم شود از تن، جدا}

 

^{در کجا بر جسم من، آذر زنند}

^{تیر بر حلق علی‌ اصغر زنند}

 

^{گو به من قبر علی اکبر کجاست؟}

^{حجله گاه قاسم مضطر کجاست؟}

 

^{بر گلوی من کجا خنجر کشند؟}

^{از سر زینب کجا محجر کشند؟}

 

^{در کجا جسم مرا عریان کنند؟}

^{پای مالم از سم اسبان کنند؟}

 

^{در کجا شمر از قفا برد سرم؟}

^{ساربان آید کجا اندر برم ؟}