به سینه هر که تمنای کربلا دارد
همیشه در دل خود روضه ای بپا دارد
کسی که عشق تو دارد دگر چه کم دارد
بدون عشق تو عالم کجا بها دارد؟
به غیر تو که کَرَم می چکد ز انگشتت
کجا پادشهی این همه گدا دارد
همه ز لطف حسین است آبرو داریم
گدا هر آنچه که دارد ز پادشاه دارد
تو همچو من سر کویت هزارها داری
ولی ببین که گدایت فقط تو را دارد
