شب قدره آقا نگاه کن دلم رو

شب قدره آقا نگاه کن دلم رو

بیا قسمتم کن دوباره حرم رو

شب قدره آقا همین آرزومه

ببینم ضریحت بازم روبرومه

دلم کرده بازهم هوای نجف رو

بده اذن ایوون طلای نجف رو

نزار جای دیگه بزارم سرم رو

شب قدر دعا کن پدر مادرم رو

سر تو شکسته دلش خونه زینب

پریشونه موهات پریشونه زینب

درسته به ابروت آقا خم نمیاد

چه جور زد که زخم سرت هم نمیاد

سری که با شمشیر تا ابرو شکسته

میفهمه چه جوری یه پهلو شکسته

تا زینب سرُ دید یاد مادر افتاد

یاد لحظه ای که رو مادر در افتاد

شب آخری جز نیایش نداری

بجز اهل بیتت سفارش نداری

چه قد گریه کردی چقد غصه خوردی

تا زینب رو دست ابوالفضل سپردی

با عباس که باشه اسارت نمیره

النگو و خلخال به غارت نمیره

با عباس که باشه تماشا نمیشه

دیگه روی دشمن بروش وا نمیشه

جان علی رسیده است برلبش

-نوحه-

(دودمه)

جان علی رسیده است برلبش 

بهر شفا دعا کند زینبش

 گرفته بر غریب     ذکر امن یجیب 

   آجرک الله  بقیه الله(۲)

دعای حیدر شده است مستجاب 

طبیب بنموده علی را جواب 

حسین جان برلب است  به ناله زینب است   

آجرک الله بقیه الله

بهر پدر حسن در اضطراب است

 دختراوزینب در التهاب است

 بهرباب غریب.  گشته اندبی شکیب 

 آجرک الله   بقیه الله

بوسه زند بر روی هر نورعین 

گریه کند از غم داغ حسین 

شوی در کربلا          حسینم سرجدا 

آجرک الله بقیه الله

فرمود بر عباس نور عینش

 یاری نماید کربلا حسینش

 یار با وفایش.    دودستت فدایش 

آجرک الله بقیه الله

عباس و مجتبی به شور و شینند

همناله با زینب و حسینند 

کنار حیدرند        به یاد مادرند 

آجرک الله بقیه الله

امشب علی راحت ز غمها شود

 میرود و مهمان زهرا شود 

به دستان حسن.   مرتضی شد کفن 

آجرک الله بقیه الله

زینب زند از داغ او به سینه

 افتاده یاد مادر حزینه

تن آن یاسمن      نیمه شب شدکفن 

آجرک الله بقیه الله

با چه دلی او را ز خانه بردند 

چون فاطمه او را شبانه بردند 

ابوالفضل دلغمین   زینبش شدحزین 

آجرک الله  بقیه الله

از داغ حیدر سینه چاک چاک است

 چگونه این پیکر به زیر خاک است 

حسن دلخون شده.  حسین محزون شده     

آجرک الله  بقیه الله

شد قامت حسن ز غم خمیده 

رنگ از رخ حسین او پریده 

بلب دارند همه        ناله و زمزمه 

آجرک الله بقیه الله

کس چون حسن ظلم و ستم ندیده

 تنها خدا داندچها کشیده

 ناله پشت در.    خجالت پدر

آجرک الله بقیه الله

ای هستی پیغمبر

-نوحه-

ای هستی پیغمبر(ای جان و دل شیعه)۲

از لطف خداوندی (با مهر توام بیمه)۲

 ای تمام هستم           مولا علی جان 

برتو من دل بستم        مولا علی جان 

        یا حیدر یا حیدر         مولا علی جان(۲)

دارم ز ازل حیدر(درسینه ولای تو )(۲)

بر درگه تو مولا (گردیده گدای تو)۲

 ای تمام هستم         مولا علی جان 

بر تو من دل بستم    مولا علی جان

یا حیدر یا حیدر.          مولا علی جان 

چون ختم رسل باشد (خوی تو خصال تو )۲

دارم به دلم آقا (مهر توولای تو )۲

ای تمام هستم        مولا علی جان

بر تو من دل بستم   مولا علی جان

 یا حیدر یا حیدر         مولا علی جان 

گرچه بدم ای مولا (در گلشن تو خارم )۲

از کودکیم آقا (من سائل دربارم)۲

ای تمام هستم          مولا علی جان

 بر تو من دل بستم    مولا علی جان

 یا حیدر یا حیدر         مولا علی جان

 از لطف الاهم من (از جمله محبانت )۲

بنشسته ام ای مولا (برسفره احسانت)۲

 ای تمام هستم        مولا علی جان 

بر تو من دل بستم   مولا علی جان

یا حیدر یا حیدر        مولا علی جان

من آمده امشب با (روی سیهم مولا)۲

 غم از دل من بردار( بنمانگهم مولا)۲

ای تمام هستم          مولا علی جان

 بر تو من دل بستم    مولا علی جان

یا حیدر یا حیدر           مولا علی جان 

جنت بودو رضوان (صحن تو سرای تو)۲

 قبله گه هر عاشق( ایوان طلای تو)۲

 ای تمام هستم.     مولا علی جان

بر تو من دل بستم.   مولا علی جان 

یا حیدر یا حیدر         مولا علی جان 

من ریزه خور خوان( شاه نجفم مولا)۲

 از لطف خدا مهرت( دارم به کفم مولا)۲

ای تمام هستم        مولا علی جان

 بر تو من دل بستم  مولا علی جان

 یا حیدر یا حیدر        مولا علی جان 

افتادی تو در بستر (از کینه دشمنها)۲

در جنت ورضوان است( گریان غمت زهرا)۲ 

فدایی امت.            مولا علی جان 

میروی درجنت       مولا علی جان

یا حیدر یا حیدر       مولا علی جان

در بستر بیماری( جان تو بود بر لب )۲

گردیده پرستارت (با دیده تر زینب )۲

فدایی امت           مولا علی جان

 میروی در جنت    مولا علی جان

یا حیدر یا حیدر     مولا علی جان

 در خانه تو تنهایی( از بس که غریبی تو)۲

 زهر بر تو اثر کرده (بی صبر و شکیبی تو)۲ 

فدایی امت              مولا علی جان

می روی در جنت.   مولا علی جان

 یا حیدر یا حیدر       مولا علی جان 

 

بر دیدن زهرایت (رخت سفرت بستی)۲

 در دامن فرزندان (چشمان ترت بستی)(۲)

فدایی امت.          مولا علی جان

 میروی در جنت.    مولا علی جان 

 یا حیدر یا حیدر     مولا علی جان 

غسل توبودمولا(بادست حسن امشب)۲

آن پیکر پاک تو(گردیده کفن امشب)۲

 فدایی امت            مولا علی جان 

میروی در جنت.     مولا علی جان

 یا حیدر یا حیدر     مولا علی جان

می زد به سر و سینه( با گریه حسین تو)۲ 

گرید زغمت زینب( با نور دو عین تو )۲

 فدایی امت          مولا علی جان

 میروی در جنت    مولا علی جان

یا حیدر یا حیدر      مولا علی جان 

حسین حسن و عباس(از داغ تو افسردند)۲

 با چه دلی یا مولا(از خانه تو رابردند)۲ 

فدایی امت             مولا علی جان

می روی در جنت     مولا علی جان 

یا حیدر یا حیدر        مولا علی جان 

دفن تو چنان زهرا(گردیده غریبانه)۲ 

در نیمه شب مولا(رفت پیکرت از خانه)۲

فدایی امت.           مولا علی جان

 میروی در جنت.    مولا علی جان

 یا حیدر یا حیدر     مولا علی جان

 راحت شدی از دنیا (در زیر لحدخفتی )۲

درد دل ناگفته (با فاطمه ات گفتی)۲

 فدایی امت          مولا علی جان 

میروی در جنت    مولا علی جان

 یا حیدر یا حیدر   مولا علی جان

گردیده زداغ تو( خون قلب محبانت )۲

سوزد همه دلها در (شام غریبانت )۲

  فدایی امت.       مولا علی جان 

میروی در جنت   مولا علی جان

یا حیدر یا حیدر.    مولا علی جان  

مظلوم جهان کوفه (از داغ تو غوغا شد)۲

 خون قلب همه یاران( زین ماتم عظمی شد)۲

 فدایی امت.         مولا علی جان

می روی درجنت   مولا علی جان 

 یا حیدر یا حیدر    مولا علی جان

سوزد دل ما از غم فراقت

-نوحه-

سوزد دل ما از غم فراقت 

علی جان علی جان

 آتش گرفته جان ما ز داغت

 علی جان علی جان

 خون شد دل ما از غم و مصیبت 

علی جان علی جان

 گردیده بی پدر تمام امت

 علی جان علی جان

در کوفه نخل غم زده شکوفه 

علی جان علی جان

 بی تو علی غمخانه گشته کوفه

 علی جان علی جان

 ای که تویی یارو حبیب خاتم

 علی جان علی جان 

راحت شدی دیگر غریب عالم

 علی جان علی جان

ای اولین مظلوم آل عصمت 

علی جان علی جان

  مهمان زهرا گشته ای به جنت 

علی جان علی جان 

کوفه دگر بی تو صفا ندارد

 علی جان علی جان

 جز ناله واغربتا ندارد

 علی جان علی جان

 مسجد بدون تو دگر خموش است 

علی جان علی جان 

صوت اذانت یا علی به گوش است 

علی جان علی جان

امشب یتیمان جمله در عزایند 

علی جان علی جان 

از داغ تو در شور و در نوایند

 علی جان علی جان

 آن پیر نابینا زغم بسوزد

 علی جان علی جان

 در انتظار،دیده به در بدوزد

 علی جان علی جان

سوزد ز داغت غم رسیده زینب 

علی جان علی جان 

بی تو دگر جانش رسیده بر لب

 علی جان علی جان 

زینب بدون تو گرفته احیا 

علی جان علی جان 

گوید غریبم بی پدر خدا یا 

علی جان علی جان

ازداغ توکلثوم به شوروشین است

 علی جان علی جان 

ذکرت هماره بر لب حسین است

 علی جان علی جان 

بی تو حسن امشب عزا گرفته

 علی جان علی جان 

گوید حسین بابا شفا گرفته 

علی جان علی جان

مرتضی راحت ز غمها می شود

مرتضی راحت ز غمها می شود 

دردهای او مداوا می شود

 بارخ گلگون وفرق غرقه خون

 در جنان مهمان زهرا می شود

جهانی بی سر و سامان شد امشب 

روان حیدر سوی جانان شد امشب 

بریزد اشک غم از دیده زینب 

حسن نالان حسین گریان شد امشب

تمام عالم هستی غمین است

 علی راهی سوی خلدبرین است

 محبانش همه در سوز و ماتم

 شب قتل امیرالمومنین است

چراغ مسجد کوفه خموش است 

تمام شهر کوفه در خروش است 

کنار خانه بی حیدر امشب

 صدای ناله طفلان به گوش است

نوای غم رسدهرلحظه بر گوش 

ز غم محراب کوفه شد سیه پوش 

به خانه پیکر حیدر به دست

 امام مجتبی گردد کفن پوش 

صفای کوفه امشب زین جهان رفت

  یتیمان را امام مهربان رفت 

علی مرتضی فرق شکسته 

از این دنیا سوی باغ جنان رفت

به هر جا ماتم عظمی به پا شد 

زداغ مرتضی ماتم سرا شد 

کنار زینب غم دیده امشب

 عزادارش حسین و مجتبی شد 

تمام کوچه ها را غم گرفته 

از این ماتم دل عالم گرفته 

کنار خواهران غم رسیده 

حسن گریان حسین ماتم گرفته

قسم بر چهره گلگون حیدر 

به فرق و صورت در خون حیدر 

به روی نیلی زهرای اطهر

 تمام دین بودمرهون حیدر

باز وقت ماتم آمددرجهان 

میرود حیدرسوی باغ جنان

 شیعه گوید با غم و سوز نهان 

تسلیت یا مهدی صاحب زمان

امشب همه عالم به شوروشین است

امشب همه عالم به شوروشین است

 واویلاواویلا

 روان به جنت شاه عالمین است 

واویلا واویلا

 دلها پر از رنج و محن شد امشب

 واویلا واویلا

 بیت علی، بیت الحزن شد امشب

 واویلا واویلا

زهر عدو کرده اثر به جانش 

واویلا واویلا 

سوزانده زهر تا مغز استخوانش 

واویلا واویلا

 این نکته سوزان تر ز هر کلام است 

واویلا واویلا 

گوید طبیب کار علی تمام است

 واویلا واویلا

گرچه بسوزد دل از این مصیبت 

واویلا واویلا 

مولای عالم کن دگر وصیت

 واویلا واویلا 

امشب یتیمان در سرای مولا 

واویلا واویلا 

آورده اند شیر از برای مولا

 واویلا واویلا 

امشب یتیمان جمله بیقرارند

 واویلا واویلا 

بعد از علی دیگر پدر ندارند

 واویلا واویلا

 شاه نجف چشم از جهان فرو بست

 واویلا واویلا 

از داغ او قلوب شیعه بشکست 

واویلا واویلا

شد مستجاب امشب دعای مولا 

واویلا واویلا 

رود به جنت همنشین زهرا 

واویلا واویلا 

زین غم خمیده قامت حسن شد

 واویلا واویلا

 با دست مجتبی علی کفن شد 

واویلا واویلا

جان حسین زین غم رسیده بر لب 

واویلا واویلا

 هم ناله شد با ناله های زینب

 واویلا واویلا 

امشب همه قرآن به سر گرفتند

 واویلا واویلا 

حسن حسین ذکر پدر گرفتند 

واویلا واویلا

آن کو به درد عالمی طبیب است

 واویلا واویلا 

تشییع پیکرش ز چه غریب است 

واویلا واویلا 

تشییع حیدر گشته مخفیانه 

واویلا واویلا 

دفنش شده چون فاطمه شبانه 

واویلا واویلا

طبیبا وا مکن زخم سرم را

طبیبا وا مکن زخم سرم را 
مسوزان قلب زینب دخترم را 

طبیبا کار از درمان گذشته 
که آتش آب کرده پیکرم را 

طبیبا نسخه ننویسی که باید 
اجل بر چیند امشب بسترم را 

ببند آنگونه فرقم را که در قبر 
نبیند فاطمه زخم سرم را 

در و دیوار مسجد بود شاهد 
که من گفتم اذان آخرم را 

من آن یارم که شستم در دل شب 
تن خونین تنها یاورم را 

درود زندگی را گفتم آنروز 
که زد در کوچه قنفذ همسرم را 

شکاف زخم و ضعف تن به من داد 
نوید وصل حی داورم را 

از آن سوزم که امشب گوید آن پیر 
کجا برده فلک نان آورم را 

به (میثم) داده ام سوزی که گوید 
سخن های دل غم پرورم را